Merhaba.Konuyu acma amacim biraz icimi dokmek ve ayni konuda tecrube yasamis kisilerden destek almak.Cunku buyuk bir psikolojik baskı altindayim. 2 ay once dogum yaptim.Doktorum.catimin dar oldugunu normal dogum yapamayacagimi soyledi.Ben beklemek istedim ve 40 hafta dolana kadar bekledim.Suyum geldi.8 saat sanci sonunda acilmam 1 cm di ve sezaryana alindim.Kayinvalidem sezaryana alinacagim diye sozde kusmaya basladi.Acile goturduler.Esimin surati beş karış.Ameliyat elbisesiyle esimi teselli ediyorum..Saglikli bor kiz cocugum oldu rabbime şukur.Esim ertesi gun el.gibi elini kolunu sallaya sallaya geldi.Bir kuru cicek ,bir guzel soz yok.40 i ciktiktan sonra soyledim haklisin telefi ederim dedi..Telafisi yok unutmayacagim hic dedim.Kayinvalidem disaridan bakildiginda bana cok yardimcidir.Evime geldi mi.hizmetci gibi evimi temizler,yerlerden kalkmaz,yemek yapar ama benim icin hicbir onemi yok.Psikolojil destegi sıfir.Surekli alttan alta beni suclama pesinde.Bebegimin yuzunde kabarciklar cikti egzama olmus.Senin sacin geliyor.Cocuk kusuyor emdikten sonra.Usutmusunuz.Sunuz derken oglunu kastedmiyor direkt beni kastediyor.Ustu ince.Cocuk bu eve gelince normal duzeninden sasiyor uykusu.uyuyayamayinca agliyor.Yuzunu ortmezseniz uyumaz.Yok tulbent baglayin.Yok kucaginizda ayakta iken emzik vermeyin.Ama kendi verir.Daha neler neler.Surekli benimle yaris halinde.Sne bilmezsin ben bilirim modunda ama bir bilgisini gormedim.cocugu dogru tutmayi bile bilmiyor.Cocuk bakimini emzirmekten,cocugu 5 kat ust uste giydirmekten ve uyutmaktan ibaret zannediyor.Beni gercekten geriyor.O geldigi gun bebegim bile huzursuz oluyor..Sozde beni cok seviyor.Yeminler ediyor.Kendi kizindan cok seviyormus ama gercekten cocuk degilim.Goruyorum.Son derece uyumlu,cogunlukla kalbi kirildikca susan biriyim ama bebegimi benden cok dusunuyormus gibi gostermeye calismasina deliriyorum ve esim de olsa cevap veriyorum.Artik yaptigi cocukca seylere dayanamiyorum.Nefret etmekten korkuyorum gercekten.Ozunde iyi birisi ama.cok cahil.Konusmaya kalksam frekanslar farkli her seyi yanlis anliyir.Kotuye cekiyor.Sen elma diyorsun o baklava diyor.Senin demek istediginden farkli yerlere cekiyor konuyu.Ne yapacagim sasirdim.Surekli bir kiyaslama.Bebegin gelisimi iyi ona sesini cikaramiyor.Bebegim 2 ayda 2.5 kilo aldi.Varsa yoksa elestiri.Kalbini kirmak istemiyorum.Ama yapi olarak kafaya takan yapidayim ve bu durum beni cok geriyor.Yazanlara simdiden tesekkur ederim.Lohusaligimi depresyona girmeden atlatmam bir mucize gercekten..
2 aylık bebegim ve dusuncesizlik
Hayatın İçinden0 Mesaj
●4 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- 2 aylık bebegim ve dusuncesizlik
-
26-09-2022, 01:03:09
Merhaba.Konuyu acma amacim biraz icimi dokmek ve ayni konuda tecrube yasamis kisilerden destek almak.Cunku buyuk bir psikolojik baskı altindayim. 2 ay once dogum yaptim.Doktorum.catimin dar oldugunu normal dogum yapamayacagimi soyledi.Ben beklemek istedim ve 40 hafta dolana kadar bekledim.Suyum geldi.8 saat sanci sonunda acilmam 1 cm di ve sezaryana alindim.Kayinvalidem sezaryana alinacagim diye sozde kusmaya basladi.Acile goturduler.Esimin surati beş karış.Ameliyat elbisesiyle esimi teselli ediyorum..Saglikli bor kiz cocugum oldu rabbime şukur.Esim ertesi gun el.gibi elini kolunu sallaya sallaya geldi.Bir kuru cicek ,bir guzel soz yok.40 i ciktiktan sonra soyledim haklisin telefi ederim dedi..Telafisi yok unutmayacagim hic dedim.Kayinvalidem disaridan bakildiginda bana cok yardimcidir.Evime geldi mi.hizmetci gibi evimi temizler,yerlerden kalkmaz,yemek yapar ama benim icin hicbir onemi yok.Psikolojil destegi sıfir.Surekli alttan alta beni suclama pesinde.Bebegimin yuzunde kabarciklar cikti egzama olmus.Senin sacin geliyor.Cocuk kusuyor emdikten sonra.Usutmusunuz.Sunuz derken oglunu kastedmiyor direkt beni kastediyor.Ustu ince.Cocuk bu eve gelince normal duzeninden sasiyor uykusu.uyuyayamayinca agliyor.Yuzunu ortmezseniz uyumaz.Yok tulbent baglayin.Yok kucaginizda ayakta iken emzik vermeyin.Ama kendi verir.Daha neler neler.Surekli benimle yaris halinde.Sne bilmezsin ben bilirim modunda ama bir bilgisini gormedim.cocugu dogru tutmayi bile bilmiyor.Cocuk bakimini emzirmekten,cocugu 5 kat ust uste giydirmekten ve uyutmaktan ibaret zannediyor.Beni gercekten geriyor.O geldigi gun bebegim bile huzursuz oluyor..Sozde beni cok seviyor.Yeminler ediyor.Kendi kizindan cok seviyormus ama gercekten cocuk degilim.Goruyorum.Son derece uyumlu,cogunlukla kalbi kirildikca susan biriyim ama bebegimi benden cok dusunuyormus gibi gostermeye calismasina deliriyorum ve esim de olsa cevap veriyorum.Artik yaptigi cocukca seylere dayanamiyorum.Nefret etmekten korkuyorum gercekten.Ozunde iyi birisi ama.cok cahil.Konusmaya kalksam frekanslar farkli her seyi yanlis anliyir.Kotuye cekiyor.Sen elma diyorsun o baklava diyor.Senin demek istediginden farkli yerlere cekiyor konuyu.Ne yapacagim sasirdim.Surekli bir kiyaslama.Bebegin gelisimi iyi ona sesini cikaramiyor.Bebegim 2 ayda 2.5 kilo aldi.Varsa yoksa elestiri.Kalbini kirmak istemiyorum.Ama yapi olarak kafaya takan yapidayim ve bu durum beni cok geriyor.Yazanlara simdiden tesekkur ederim.Lohusaligimi depresyona girmeden atlatmam bir mucize gercekten..