Yıllarca yalnız yaşadıktan sonra ailemle yaşamaya başladım. Ama yalnızlığa o kadar alışmışım ki alışamıyorum bir turlu. Başkasıyla aynı tuvaleti bile kullanmak zor geliyor.Ayrıca bir yere arkadaşlarımla yemeğe gidemiyorum. Veya iş cıkışı bir cay icmeye gidemiyorum. İstemiyorlar. Surekli yanlarına geleyim onlarla ilgileneyim istiyorlar. Kıyafetlerime bile karışıyor annem. Mini etek kavgası yaptık gecen gun. Yani yaşlılar. Kızım sana ihtiyacımız var diyorlar. Kıyamıyorum da onlara. Ama ne yapacağımı da bilemiyorum. Bir akıl verin lutfen. Sevgiler.