Arkadaşlar uzun bir aradan sonra merhaba,
Kız kardeşliğin gucune inanarak, bu satırlarla sizlerden fikir almak istedim.
2 sene suren ve 1,5 sene once biten bir ilişkim vardı. İlişkimizin ilk 6 ayında o kadar cok hataları oldu ki, bile bile yaptığı ( aldatmalar, yalanlar vb) ... Bunlar ortaya cıktıktan sonra ayrıldık, 3 ay ayrı kaldık ve onun adımlarıyla ( ben cok sevdiğim icin) barıştık. Bu surecle birlikte cok değer verdi, caba gosterdi, kanımca beni sevdiğini bu ayrılıkla fark etti. 1,5 sene once sacma sapan bir nedenle inatlaştığımız icin ayrıldık. Arkadaşlar ben bu adamı ilk gorduğumde "ben bunu bir yerden tanıyorum." diye bir hisse kapıldım. Yani nasıl anlatsam, bende değerli olacak insanı yıllar sonra bulmuş gibi bir hissiyat, yuvaya donmuşum gibi... İlk goruşte aşk gibi bir şey değildi, bu adam benim bir yakınım ama cıkartamıyorum gibi bir histi. Zaman gectikce de sevdim ama cok sevdim. Daha onceki ayrılıklarımızda ( 2 buyuk ayrılık yaşadık), bana mesaj atmasına yakın zamanlarda benim ciğerlerim, icim yanıyordu sanki. Şu an 1,5 senedir ayrıyız. Ayrıldığımız ilk aylarda bile boyle olmamıştım. Kalbim inancını ve umudunu kaybettiği icin bir anda soğumuştu, ayrılığa kolay adaptasyon sağlamıştım. Ancak şu aralar surekli aklımda, adeta ciğerim yanıyor. Ruyalarımda bile surekli bir şekilde onunla iletişim kuruyorum, ya mesaj atıyorum, ya arıyorum, ya gizlice izliyorum. Yaklaşık olarak 20 gundur bu boyle Başka biri olsa, mesaj atıp sorardım ama bu zamana kadar iletişimimiz sıfır, ayrıca kendisi benim ufak bir mesajıma bile egoya girip, donmek icin yer arıyor modunda oluyor. Bu yuzden ben yazamıyorum ona. Daha once boyle bir surec yaşamış arkadaşlarımdan tavsiyeler almak isterim. 1,5 senenin ardından, onu hatırlatan tek bir sebep bile yokken bu canımı yakan, burnumun direğini sızlatan ozlem normal mi?