Eşimle 3 yıllık evliyiz severek evlendik ve bir cok zorlu yoldan gectik.eşim daha once evlenmiş boşanmış iki cocuklu ben ise bekardım. Annemle aynı kaderi paylaştığımı belirtmek istiyorum burda. Evliliğimiz boyunca 3 kez ayrıldık. Ailesinin hakaretleri evliliğim boyunca hic bitmedi. Eşim savunmamız yaptı yapmasına ama daha sonrasında hep ısrar etti barışın cocuk olcak barışın diye. Bi donem annemle yaşadık eşimle birlikte. Maddi sıkıntılardan dolayı. Annem hep kucak actı eşime. Ama en son Bi makine muhabbetinden eşimin soylediği bir laf annemin zoruna gitti cok kadın evden cıktı gitti. O akşam bana hala annemler annemler deyince bende ayrılmak istediğimi soyledim. Doğumdan once affettim. Geldi yalvardı yakardı. Barıştık tan 5 gun sonra bebeğimi doğurdum erken doğumla 34.haftada. Eşim ve annem konuşmuyodu. Annem evime eşim yokken geliyordu. Annem bekar Bi kadın. Ve şuan hayatında biri var. Eşim daha once işinden dolayı kışın ne yapıcaz ben cocuğumu duşunmek zorundayım dedim diye benimle kavga etti ve annemin hayatındaki kişiyi sevmediği icin annem icin o...... Falan dedi. Ogun baya tartıştık kucağımda cocuğunu emzirirken resmen gozu donmuş cıldırmış gibi bağırıyordu. Evden cıkınca o gun dondum annemin evine. Şimdi yine yalvarıp yakarıyo. Annem barış ama evine gelmem seninle de arada Bi goruşuruz eskisi gibi arkanda durmam surekli goruşmeyiz diyo. Eşimi seviyorum ama annem bana hem anne hem baba oldu onu da ezip gecemiyorum. Bu arada ben annemin evinde yaşıyorum annem nişanlısıyla yaşıyor. Gece kızım uyuduktan sonra cok yalnız kalıyorum eşimi ve onunla gecirdiğim gunleri ozluyorum ben ne yapıcam lutfen fikir verin