Oncelikle merhaba arkadaşlar.
Uzun olacak biraz,şimdiden cok teşekkur ederim.
Nerden başlasam bilmiyorum. Karmakarışık bir hikayem var.
13 yaşında başladım calışmaya, sorumsuz alkolik bir babam vardı. Okumak icin calışmak zorundaydım.
6 yıl boyunca hem okudum,hem calıştım. Universıteyi kazandım fakat şehir dışı olduğu icin babam yollamadı. Onun icin okul demek masraf demekti cunku, evde bitmeyen huzursuzluk ve kavgalar yuzunden evlenmeyi tercih ettim. 19 yaşında cok erken yapılmış ama bunun pişmanlığını cok sonradan fark edeceğim bir evlilik oldu.
2007 de evlendik. Aşk evliliğiydi. Ben 19 eşim ise 26 yaşındaydı. Ailelerimiz acısından son derece şanslıydık, her iki tarafta uzerine duşen herseyi yaptı, inanılmaz bir uyum icinde evliliğimizi gercekleştirdik.
İlk bir kac yıl hersey guzeldi.
Hemen cocuk duşunmuyorduk. Benim aklımda zaten universite okumak vardı, acıktanda olsa okuyacaktım. Annem cok istemişti ve onun da desteği ile ( harc ucretimi sağolsun o haletti) 2 yıllık bir fakulteyi bitirdim ve sigorta şirketinde işe başladım.
Sonra cocuk istemeye karar verdik, denedik olmadı 1 yılın sonunda tahliller tetkikler derken erkek infertilitesi raporu cıktı, sorun eşimdeydi, tup bebek yaptırmaya karar verdik.
Bu surecte ona cok destek oldum, sorunun ikimize ait olduğunu , birlikte cozeceğimizi telkin ettim, maddi manevi hep yan yana olacaktık.
Ben tedaviye başlarken evliliğimizin 4.yılındaydık.
Bu surecte eşimin hal ve hareketleri oldukca değişmişti. Eve gec gelmeye başlamıştı, benimle iletişimi cok kopuktu.
Uyuşturucu kullandığını oğrendim. Esrar iciyordu.
Ve sonradan oğrendim ki zaten başından beri iciyormuş. Cok kızdım,cok ofkelendim. Ben bir evladımız olsun diye uğraşırken onun bu yaptığı şey beni cok sarstı. Ve nasıl onca zaman nasıl fark etmedim bilemiyorum. Ozur diledi, bir daha kullanmayacağım dedi, yalvardı yakardı, annesine soz verdi, erkek sozu dedi ve ben bi şans verip zaten başladığım tedavime devam ettim. Bu tedaviden bir oğlumuz oldu.
Hersey iyi gidiyordu, bana cok yardımcı oluyordu.
Ama arada bir yine iciyor mu diye kontrol ediyordum belli etmeden. Bir yanlış yapanın bin doğrusuna şuphe edilirmiş ya ben de hep şuphe icindeydim.
Oğlum 3-4 yaşlarına geldiğinde yine eşimde değişimler başladı, gec gelmeye surekli dışarı cıkmaya başladı, hemen hemen her Cumartesi dışarı cıkıyor sabahlara kadar gelmiyordu.
Yine uyuşturucu kullandığını oğrendim.
Esrardan başka birsey yoktu, yani esrarla başlayıp onunla devam ediyordu , bir ust level ’a cıkmadı ama bu bile beni deli ediyordu. Artık bir cocuğumuz vardı ve bırakması gerekiyordu, aile terapisti, psikolog ne bulduysam 1 kereden fazla gitmedi.
İyiden iyiye zıvadan cıkmaya başladı. Evinden işine işinden evine gidip arada arkadaşları ile cıkan adam gitti yerine surekli dışarda olmak isteyen, tek başına tatil yapmak isteyen bi adam geldi.
Benimle de cıkıyordu ama arkadaşları ile cok daha fazla vakit geciriyor ve artık esrar ictiğini kimseden saklamıyordu. ( Aileden)
Artık kesinlikle beni aldattığından şupheleniyordum.
Tam anlamıyla dedektifliğe soyundum. Uydudan gittiği yerleri takip ettim, şifresini bilmediğimi sandığı telefonunu kurcaladım, sosyal medya hesaplarını kontrol ettim, Aylarca didikledim ama hicbirsey bulamadım.
Bu arada tabi ki normal yaşantımız suruyordu bir yandan da arada birlikte dışarı da cıkıyorduk, konsere de gidiyorduk, tatile de. Beni her daim sevdiğini soyluyor bunu da fazlası ile belli ediyordu, hala ediyor.
Oğlumuz 5.5 yaşına geldiğinde imkansız birsey oldu ve doğal yoldan tedavisiz 2. Bebeğe hamile kaldım. Tıbben imkansız gibi birseydi bu. Ama oldu.
Eşim oğrenince havalara uctu. 2.universiteyi de okuyup bitirmiş, calışma hayatına atılmak uzereydim.
Doğurup doğurmamak arasında kaldım.
Bir tarafta İnişli cıkışlı bir evlilik, bir tarafta benim artık ekonomik ozgurluğumu elde etme hayalim, bir tarafta sil baştan 2.cocuk. Arada sıkıştım kaldım. Nihayetinde onca yıl sonra gelmiş başımın ustunde dedim ve doğurdum.
Kucuk oğlum 16 aylık şuanda ve evliliğimizin 12.yılındayız. Bu uzun yıllar icinde cok yıprandım.
Cok uzun olmasın diye anlatmadım ama epeyce kavgamız oldu hem esrar yuzunden hem de eşimin ozgurce istediği gibi yasama isteği yuzunden?
Eşim nasıl bir insan?
Cok calışkan, esek gibi calışır, evinin cocuklarının ve benim hicbir ihtiyacını karsılamamazlık yapmaz.
Cocuklarına cok duşkun.
Aileme karşı son derece saygılı ve yardımsever.
Fakat gezmekten tozmaktan esrardan asla vazgecmiyor.
Ben evde 2 cocukla uğraşırken o arkadaşlarıyla bi cıkıyor akşam 9 dan sabah 6 ya kadar.
Cocukların tum sorumluluğu bende. Buyuk oğlum 7 yaşında, dersleri odevleri, bakımı bende , kucuğun keza oyle.
Kucuk oğlum doğduktan sonra depresyona girdim.
Uyku uyumayan, meme bağımlısı, zor bir bebekti.
Daha 3 aylıkken eşim bizi bırakıp 3 gunluğune tatile gitti mesela.
Her seferinde ben bunaldım, cok yoruluyorum bahanesi oldu.
Dediğim gibi aldatma olayını 12 yılda hic gormedim, en ufak birsey yakalayamadım. Tatile diye gittiğinde bile uydudan takip ettim fakat nerdeyim dediyse orada cıktı, surekli goruntulu aradı, yok yani yaptıysa da ben bi emare bulamadım.
Sevdiğini her zaman soyler, belli eder, ozel gumlerimi unutmaz, sen de cık ben cocuklara bakarım der ama ben cıktıysam bir gun o arkasından 5 gun cıkar.
Cok zayıfladım. 75 kilodan 51 e duştum.
Nasıl bir evlilik bu cozemedim ben.
Bi yandan bakınca guzel bir yandan bakınca cok kotu. Bazen cok mutluyum bazen cok mutsuz.
Mutsuzluğum birazda doğum sonrası eve tıkılıp kalmak, ben evdeyim eşim gezmelerde. Bu durumda acayip canımı sıkıyor.
İyi bir insan mı evet. Neşeli, eğlenceli, her Pazar mutlaka dışarı cıkarız, cinsel anlamda da bir sorumuz yok ama dediğim gibi gezmesi tozması , keyfi yaşantısı beni tuketti artık.
Cok konuştum kendisi ile, dedim ki bak ben ayağına pranga vurayım , her daim dip dibe olalım demiyorum , arada tabi ki cıkacaksın, ama vakitli git vakitli gel, 9 da cıkıyorsan 12-1 gibi evde ol.
Bir de ben guvenmek istiyorum sana dedim.
Ben seni de cocuklarımı da uzecek birsey asla yapmam, yapmadım da , yapsaydım emin ol anlardın diyor , ben seni cok seviyorum ama gezmeyi de seviyorum diyor. Sen de cıkmak istediğinde buyur cık bakarım cocuklara diyor ama ne ara cıkacağım emen bir bebeğim varken !
Esrar konusunda da ictiğim tek şey o, başka da ağzıma birsey surmuyorum, onu da arada bir denk geldiğinde iciyorum diyor, cok istikrarlı bir iş hayatı olduğunu başka birsey kullansa bu istikrarı surduremeyeceğini soyluyor. Ispatı da buymuş!
Az evvel buyuk oğlanı uyutmaya goturdu, kapıdan onları dinledim, cok mutlu bir aile olduğumuzu, her daim bizim yanımızda olduğunu falan anlatıyordu, yanlarına gittim , sen de gel hayatım dedi, optu sarıldı ne guzel kokuyorsun sen dedi. Cok mutlu oldum ama bilemiyorum ne kadar surer.
Yarın Pazar babanın mezarına gidip ziyaret edelim, şoyle bir derleyip toparlayalım, evimize alışveriş yapalım , cocukları parka goturelim ailecek vakit gecirelim dedi.
Anlatacaklarım bu kadar.
Teşekkur ederim.