arkadaşlar bu siteye sırf bu derdimi yazmak icin uye oldum gizli yazıyorum şuanda ve zor giriyorum nete...evleneli 1ay oldu...ve eşimin ailesiyle yaşamayı kabul ederek nişanlanmıştım şimdi ise 1 aylık gelinim daha ilk gunden ağlama krizlerine girdim..cokkk pişmanım kabul ettiğime ve şimdi napıcamı bilemiyorum...kaynana kaynata gorumce beraber yaşıyoruz.halim cok zor...bana bi eziyetleri yok ama herkonuda cok zorlanıyorum...inanaın wc ye gitmek bile sorun..gece wc ye gidince uykulu uykulu ustunu giyinmek ,sonra uykularının kacması ve sabaha kadar uyuyamamk,eşine kafana gore yemek yapamamak,kafana gore yiyip icememek,tv izleyememek ayaklarını uzatıpta,banyoya cok zor girmek ve biriyle ya karşılaşırsam duşuncesiyle banyodan cıkarkenki zorluklar,eşimle gezmeye gitsek acaba cağırsakmı ayıp olurmu diye duunmek,yatak odasında adete sessiz sinema oynamak ve bunun ilişkiye yansıması ,ve en en en cok koyanda bana kendime ait bir duzenimin olmaması,evinin hanımı olamamak cunku kaynana va o evin hanımı sen sadece hizmetcisin varın yoğun iş yapmak yemek yapmak yapmassan vay haline,....kaynatam işten 5 de geliyor eşim 6bucuk 7 de ...ben eşimi bekliyorum onlarla yemiyorum..malum yeni evliyiz heves ediyorum onunla karşılıklı yemeği..ben eşimi beklicem diyorum odama cekliyorum..bu seferde alınıyolar niye bizle oturmuyor diye...kaynana hanım şimdide kocasına bir tabak yemek vermeyi cok gormeye başladı..evde gelin varya tabi glin verecek babasına yemeği onlarda yicekler..tamam veririm sorun yok ama iş biraz inada bindi...haksızmıyım sizce gunduz butun işler bende yemek yapmak bende herşeyden elini eteğini cekti bari akam olunca yaptığım yemeklerden kocana birtabak koy...bu b,le cok gelmeye başladı kadına...acık acık soledim bunu hala anlamıyor galiba beni...bende vermiyorum kadına inat..sonra kaynatam sinirleniyo adam ac işten gelio yemek beklio bikeresinde yemeden yatağa yattı....şimdi burda kim haklı sizce...ara sıra veriyorum...ikisi yiyo yedirip icirip kaldıırp yıkıyorum..tam yoruldum oturim derken eşim gelio onada hazırla yedir icir derken ck yoruluyorum..kaynanam yuzunden eşime dinc bi şekilde hizmet edemiyorum..sonra noluyo kaynanamla kaynatam salonda keyiflerine bakıyolar başbaşa tv izleyen onlar dilediklerini dilekleri gibi yaşan onlar..tabi benim aptal eşimde yanlarına gidio..ee gelin hanım mutfaklarda yine...şole bi uzanayım diyorum salonda mumkun değil kaynata var erkez biyerde uzanmış..e bende odama idiyorum snra bizle oturmuyo oluyo.buarada kaynanam 52 kaynatam 55 yaşında......beraber almayı cok heves ediyodu kaynanam malesef cahillikle kabul ettim ama herşeyi gonlune gore yaşayan onlar....yeni evlilimi yaşayamıyorum..oysa ne cok beklemiştim evlenmeyi 5 sene bekledim eşimi 16 yaşından 22 ye kadar...eşim şimdi24yaşında ben22.....ev almak icin bu yolu sectik para biriktirelim alıcam ev cıkıcaz diyor...sabret diyor...ama gunlerim bu yazdıklarımla geciyor..nasıl sabredeyim..keşke diyorum ev alana kadar evlenmeseydik yıllarca baba evinde bekleseydim ama durmadımki aptal kafam illede istedim gozum hicbişe gormedi ..eşimle mutluyum ama ailesiyle değil..ben ne yapacam şimdi...gencliğimi yeni evliliğimi hizmetcilikle mi geciricem...hic mutlu değilim bu evde buz gibi soğudum..nefes alamıyorum..herkez bana noldu sana hic yuzun gulmuo diyor nişanlıyken şenşakraktın diyor ses etmiyorum ama bana acıyarak bakıyolar nasıl kabull ettin be kızım berber durmayı diyolar...kiraya cıkalım diye cok baskı yaptım eşime ama kesinlikle cıkmam diyor ee tabi cıkmaz burda yediği onunde yemediği arkasında...ben ev alıp anca ole cıkarım diyor...kaynanamada soledim bigun ağlama krizi gelmişti yine ben dedim ayrı eve cıkcam dedim..o da ağladı tamam dedi siz mutlu olun yeterki dedi akşam konuşalım hepberaber dedi..ama eşim eve gelmeden halletti bişe konuşmaya gerek yok oturacaksın....benide calıştırmıyor..yalvarıyorum bende calışim beraber daha cabuk biriktiriz diyorum yok diyor aldığı para da 900 tl..bu parayala ev mev alamayız diyorum sen bana bırak diyor..allahtan maşımıza dokunmuyolar ..gerekirse maaşın hepsini koyarım arada diyor kenara..ben calışsam daha super olur diyorum neler diyorum neler ama anlamıyo beni evde anasıyla oturtmaktan ne anlıo bilmiyorum..cıldırıcam..kaynanamın hastalıklarını dinliyorum yedi24..ve aırı derecede cok konuşuyor asla beni dinlemiyor ..hani dinlese az konuşsa boş konuşmasa belki biraz daha guzel gecebilir gunlerim derleşirim falan ama asla ole biri değil..bazen aklından şuphe ediyorum..cunku bi solediğini gun icerisinde 25 kere tekrar edebilio..e bende kafa kalırmı kalmaz..ilkokulun karşısında oturyoz bi yandan cocuk sesi bi yandan kaynanamın cenesi vallahi genc yaşta sinir hastası olucam..nolur bana akıl verin yol gosterin...napıcamı bilmiyorum...durma istemiyorum bu evde...ama eşim başka yol gostermiyor bana...dediğiniz tek kelime benim icin kıymetli..bana yol gosterin lutfennnn...
eşinin ailesiyle yaşamak olummuş.....oluyorum
Hayatın İçinden0 Mesaj
●2 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- eşinin ailesiyle yaşamak olummuş.....oluyorum
-
26-09-2022, 00:20:39
arkadaşlar bu siteye sırf bu derdimi yazmak icin uye oldum gizli yazıyorum şuanda ve zor giriyorum nete...evleneli 1ay oldu...ve eşimin ailesiyle yaşamayı kabul ederek nişanlanmıştım şimdi ise 1 aylık gelinim daha ilk gunden ağlama krizlerine girdim..cokkk pişmanım kabul ettiğime ve şimdi napıcamı bilemiyorum...kaynana kaynata gorumce beraber yaşıyoruz.halim cok zor...bana bi eziyetleri yok ama herkonuda cok zorlanıyorum...inanaın wc ye gitmek bile sorun..gece wc ye gidince uykulu uykulu ustunu giyinmek ,sonra uykularının kacması ve sabaha kadar uyuyamamk,eşine kafana gore yemek yapamamak,kafana gore yiyip icememek,tv izleyememek ayaklarını uzatıpta,banyoya cok zor girmek ve biriyle ya karşılaşırsam duşuncesiyle banyodan cıkarkenki zorluklar,eşimle gezmeye gitsek acaba cağırsakmı ayıp olurmu diye duunmek,yatak odasında adete sessiz sinema oynamak ve bunun ilişkiye yansıması ,ve en en en cok koyanda bana kendime ait bir duzenimin olmaması,evinin hanımı olamamak cunku kaynana va o evin hanımı sen sadece hizmetcisin varın yoğun iş yapmak yemek yapmak yapmassan vay haline,....kaynatam işten 5 de geliyor eşim 6bucuk 7 de ...ben eşimi bekliyorum onlarla yemiyorum..malum yeni evliyiz heves ediyorum onunla karşılıklı yemeği..ben eşimi beklicem diyorum odama cekliyorum..bu seferde alınıyolar niye bizle oturmuyor diye...kaynana hanım şimdide kocasına bir tabak yemek vermeyi cok gormeye başladı..evde gelin varya tabi glin verecek babasına yemeği onlarda yicekler..tamam veririm sorun yok ama iş biraz inada bindi...haksızmıyım sizce gunduz butun işler bende yemek yapmak bende herşeyden elini eteğini cekti bari akam olunca yaptığım yemeklerden kocana birtabak koy...bu b,le cok gelmeye başladı kadına...acık acık soledim bunu hala anlamıyor galiba beni...bende vermiyorum kadına inat..sonra kaynatam sinirleniyo adam ac işten gelio yemek beklio bikeresinde yemeden yatağa yattı....şimdi burda kim haklı sizce...ara sıra veriyorum...ikisi yiyo yedirip icirip kaldıırp yıkıyorum..tam yoruldum oturim derken eşim gelio onada hazırla yedir icir derken ck yoruluyorum..kaynanam yuzunden eşime dinc bi şekilde hizmet edemiyorum..sonra noluyo kaynanamla kaynatam salonda keyiflerine bakıyolar başbaşa tv izleyen onlar dilediklerini dilekleri gibi yaşan onlar..tabi benim aptal eşimde yanlarına gidio..ee gelin hanım mutfaklarda yine...şole bi uzanayım diyorum salonda mumkun değil kaynata var erkez biyerde uzanmış..e bende odama idiyorum snra bizle oturmuyo oluyo.buarada kaynanam 52 kaynatam 55 yaşında......beraber almayı cok heves ediyodu kaynanam malesef cahillikle kabul ettim ama herşeyi gonlune gore yaşayan onlar....yeni evlilimi yaşayamıyorum..oysa ne cok beklemiştim evlenmeyi 5 sene bekledim eşimi 16 yaşından 22 ye kadar...eşim şimdi24yaşında ben22.....ev almak icin bu yolu sectik para biriktirelim alıcam ev cıkıcaz diyor...sabret diyor...ama gunlerim bu yazdıklarımla geciyor..nasıl sabredeyim..keşke diyorum ev alana kadar evlenmeseydik yıllarca baba evinde bekleseydim ama durmadımki aptal kafam illede istedim gozum hicbişe gormedi ..eşimle mutluyum ama ailesiyle değil..ben ne yapacam şimdi...gencliğimi yeni evliliğimi hizmetcilikle mi geciricem...hic mutlu değilim bu evde buz gibi soğudum..nefes alamıyorum..herkez bana noldu sana hic yuzun gulmuo diyor nişanlıyken şenşakraktın diyor ses etmiyorum ama bana acıyarak bakıyolar nasıl kabull ettin be kızım berber durmayı diyolar...kiraya cıkalım diye cok baskı yaptım eşime ama kesinlikle cıkmam diyor ee tabi cıkmaz burda yediği onunde yemediği arkasında...ben ev alıp anca ole cıkarım diyor...kaynanamada soledim bigun ağlama krizi gelmişti yine ben dedim ayrı eve cıkcam dedim..o da ağladı tamam dedi siz mutlu olun yeterki dedi akşam konuşalım hepberaber dedi..ama eşim eve gelmeden halletti bişe konuşmaya gerek yok oturacaksın....benide calıştırmıyor..yalvarıyorum bende calışim beraber daha cabuk biriktiriz diyorum yok diyor aldığı para da 900 tl..bu parayala ev mev alamayız diyorum sen bana bırak diyor..allahtan maşımıza dokunmuyolar ..gerekirse maaşın hepsini koyarım arada diyor kenara..ben calışsam daha super olur diyorum neler diyorum neler ama anlamıyo beni evde anasıyla oturtmaktan ne anlıo bilmiyorum..cıldırıcam..kaynanamın hastalıklarını dinliyorum yedi24..ve aırı derecede cok konuşuyor asla beni dinlemiyor ..hani dinlese az konuşsa boş konuşmasa belki biraz daha guzel gecebilir gunlerim derleşirim falan ama asla ole biri değil..bazen aklından şuphe ediyorum..cunku bi solediğini gun icerisinde 25 kere tekrar edebilio..e bende kafa kalırmı kalmaz..ilkokulun karşısında oturyoz bi yandan cocuk sesi bi yandan kaynanamın cenesi vallahi genc yaşta sinir hastası olucam..nolur bana akıl verin yol gosterin...napıcamı bilmiyorum...durma istemiyorum bu evde...ama eşim başka yol gostermiyor bana...dediğiniz tek kelime benim icin kıymetli..bana yol gosterin lutfennnn...