2 aylık evliyim, eşim annesine hic hayır diyemiyo. Her gittiğimizde donuşte bir kavga bir gorultu. Annesi surekli laf sokma peşinde. Nişanlı iken bu kadar değildi. Eşimle bu konuyu cok konuştuk. Ben yanındayım, kimseye laf ettirmem, kimse sana bişey diyemez gibi cok sozler verdi. Aynı zamanda uyguladı da o zamanlar. Gordum yani benim yanımda olduğunu ona karşı. Bunu gorunce zaten evlenmeye karar verdik. Şimdilerde annesine hiz ağzını acmıyo. Kavga ediyoruz donuşlerde ozaman biliyorum farkındayım konuşcam cozcem diyo. Mesela annesi gozleme yapmış, senin icin yaptım oğlum diye 40 kez soyledi bir iki kez soylese neyse dicem ama bile bile sinir etmek icin diyo. . Sanki bi o yemege davet edilmiş gibi. Eşimde demiyorki karımda burda anne diye. Şuan cok ornek veremiyorum tanıdık birileri var sitede diye ama bi kezde ucumuzun arabaya binmesi gerekti, o yokken dedim ki eşime ben oturacağım one, arkaya oturttur, annemin huyu bu kim surerse sursun one oturur dedi. Cıldırdım ver dedim o zaman ben sureceğim. Aldım ben surdum. Annesine diyemedi anne arkaya otur onecektik orada rahat vs diye. İnanın problem one arkaya oturmak değil, onun bu tip şeylere mudahale etmiyo olması, sonrasında cozcem halletcem diyo ama konuşuyo mu onu da bilmiyorum. Ne olursa olsun bana soyle onlara tamam de geciştir dedi, bende hep oyle yaptım. Cok yoruldum iki ayda. Yol gosterin?