İyi geceler kızlar birşey sormak istiyorum.daha dogrusu bu hissim normal mi yaşayan var mı bunu merak ediyorum.8 aylık vajinusmus hastasıyım.son aşamlardayım başaracak gibiyim ancak başarmamı engelleyen bir sebep daha var o da hamile kalmak.Neden bilmiyorum ama hamile olmaktan cok korkuyorum.sanki Allah izin verirde hamile kalırsam babamın yuzune bakamıcam.aileme nasıl soylerim acaba diye duşunurken buluyorum kendimi.bir cocugu 9 ay karında taşımak
,dogum sancıları ve sonuc olarak buyutmek bunlar hep bana uzak geliyor.Allahım isteyen herkese nasip etsin.Benim icimdeki bu histe duzelsin istiyorum.ama neden bu durumdayım bilmiyorum.Ailem konusunda boyle bi isteksizlik yok tabi yap yap diyende yok.sadece eşim cok istiyor.Cocugum olsa babam ugruna olur onada eminim.cocuklarıda severim ama hic kendi cocugumu ne hayal ettim şoyle bi yavrum olsun gezeyim falan nede yuzunu hayal ettim.Neden boyleyim kızlar? Bunu yaşayan ve sonradan gecen varmı.yoksa benim boyle bir hissiyatım mı yok eşimin erkek haliyle bebek resimleri begendigini goruyorumda ben gorunce bakmıyorum bile direk geciyorum burda okuyorum hamile kalmak isteyenleri surekli dua ediyorum inşallah olur diye ama kendi başıma gelmesinden korkuyorum.Bu sebepten kendimi kotu hissediyorum