Merhaba,

Kitap okuyorum, muzik dinliyorum, dil oğreniyorum, ders calışıyorum, geziyorum, sosyal aktivite yapıyorum yine yok yok kafamdan atamıyorum bir turlu. Kesinlikle takıntılı biriyim ve psikolojik desteğe başlamayı duşunuyorum, demek ki artık kendi kendime yetemiyorum.

İlk aşkımı unutamadığıma dair konu acmıştım burada, farklı bir ulkede, sevgilisi var, her anlamda benden cok farklı, karakter, yaşam tarzı, hayata bakış acısı. Tum olumsuzluklarına rağmen onunla olma fırsatını elde etmişken sırf kotu huyları var diye arkamı donmem, "Olsaydı şu an devam eder miydi?" soruları, "Neden hayatımda değil?", "Neden gecmişteki gibi değiliz?" vs vs. Eskiden boyle değildim kızlar şimdi cok duşunuyorum. Flort ettiklerimle, sevgililerimle hep onu kıyaslıyorum. Hic cinsel birliktelik yaşamamama rağmen libidom ona karşı artıyor, arzuluyorum. Muzik dinlerken onu hayal ediyorum, sonra korkunc kişiliği aklıma geliyor, hayatı kendime zindan ettiğimi duşunup, onu duşunmeyi bırakıyorum, sonra sosyal medyadan birşey paylaşıyor, bakmamak icin kendimi tutuyorum, sonra "Aaaa 2 saattir bakmamışım oha gelişme var bende" deyip, 5 dakika sonra "Amaan bakıyım ne olacak" deyip bakıyorum sonra "Sen nasıl unutucaksın bu adamı?" oluyorum. Gecen gun bir video gordum, bir erkek sizi sevse hep yanınızda olur, ne olursa olsun diyor, o benim yanımda değil, ona son zamanlarda yeşil ışık yakmama rağmen yanımda değil, halbuki zamanında seviyorduk birbirimizi, sanırım şimdi beni sevmiyor, mesajıma bile geri donmedi, halbuki 3 yılda bir ulaşırım kendisine.