Arkadaşlar merhaba biraz uzun olacak ama yorumlarınıza desteklerinize ihtiyacım var..
Benim hayatımda yolunda gitmeyen bir takım durumlar var ozellikle eşimle ilgili konularda hayatımın kontrolu elimde değilmiş gibi hissediyorum...
Biz bayağıdır sorun yaşıyoruz eşimle hayallerimiz birbirine uymamaya başladı ben bebek istiyorum o başka şeyler istiyor (yaşlarımız31-37 uc yıl olacak evleneli) neyse ana konuya geleyim benim derdim eşimle ilişkimin giderek zayıflaması.. evlenmeden once bir tartışsak her turlu caba gosterirdi şimdilerde oyle değil ozellikle bu cocuk meselesinden dolayı kavga ettik bitme noktasına geldik ve bana her zaman valizin hazır gitmek icin bahane arıyorsun git dedi aslında hic oyle bir durum yok tartışıp da evimi falan terk etmedim ama bu sefer gercekten gidecektim boyle deyince yapmadım niyetimin cekip gitmek olmadığını anlasın diye tartıştım kızdım kavga ettim cunku benim niyetim yuvamı yıkmak değil ki seviyorum eşimi herkes gibi mutlu olalım istiyorum...
Şunu da eklemeliyim eşimle ilk evlendiğimiz zamanlarda cok kavga etmiştik uc yıl olacak hala eşim olanları unutmadı anlayışsızlıklarımı surekli her kavgada soyluyor halbuki benim oyle davranmalarımın temelinde yine eşimin hali tavrı vardı her daim ozel hissettirilmek istemiştim eşim evlendiğimiz zaman bir kuşun kafese tıkılması gibi hissetti kendini her daim dışarıda olmak istedi bekarken olduğu gibi olamamak cok sıkıntıya duşurdu onu ve ben de cıktığı her seferinde kavga ettim sevmiyorsun beni diyerek cunku bana dair hevesini goremiyordum evlenince başlayan cinsel hayatımızın cok kıymetli olmasını istiyordum romantizm olsun birlikte bişeyler yapmaya hevesi olsun isteyip goremeyince kırılıyor her tepkimi sinirle gosteriyordum ilk yılımızda ne guzel hayallerim vardı hicbirini yapamadık.. Fazla uzattım şimdi o bahsettiğim bebekle ilgili kavganın etkisinden de kurtulmak amacıyla bir kac gun once kısacık bir tatile gittik sadede geliyorum mesela orda cekindiğimiz fotoğraflarda bakıyor kendini cok beğeniyor insan doner bir iltifat eder bişey yapar ne bileyim ben de cok guzel bir kadınım eşimde hep vardı ozguven ama rahatsız etmiyordu şimdi ediyor yani uzerinde hakkım yokmuş gibi hisseder oldum dinletemiyorum isteklerimi başka bir ozguveni var bu da bana kendimi kotu hissettiriyor ozguvenim kırılıyor acaba diyorum toparlayabilir miyim yoksa sessiz mi kalmalıyım zaten bitecek diyerek?
İnanın yapı olarak cok duygusal biriyim ne bileyim hoş şeyler bekliyorum ondan fakat yapmıyor ya da istediğim gibi olsun artık cocuğumuz olsun diyorum ikna edemiyorum eşimin ozguveni bekarken yaşadığı hayattan geliyor yakışıklı ve karakterli bir adam ailesinden uzakta 10yıl kalmış ve cok şey yaşamış arkadaşlarının ona bu konularda gıptayla bakması bile hala gururlandırıyor onu. Bilmiyorum bu adam nasıl aile babası olacak nasıl bana kendimi eşsiz hissettirecek.. Oyle bir cabası da yok bana değersiz hissettiren de bu ne olursa olsun umurunda değil gibi.. Evlenmeden once cok başkaydı ilişkimiz aşık olduğuna emindim ama yıllar icinde bu hale geldik. Cok moralsizim nasıl bir yol izlemeliyim bir ilişkiyi akıllı bicimde yurutememiş gibi hissediyorum boşanmayı istemiyorum ama secenek goremiyorum hic bir sorunumuz yoktu keşke evlenmeseydik diyorum bu arada da ozguvenim giderek azalıyor yaşımız geciyor cocuğum hala yok vb Hayatımın kontrolunu kaybetmiş gibiyim...