İyi geceler ya da iyi sabahlar hanımlar. Şimdi uzun zamandır muzdarip olduğum bir derdi paylaşacağım ki bence burası tam yeri ve saat 03:47 olduğuna gore de tam zamanı.
Şimdi nasıl desem ben duygusal bir insanım ama duygularımı lanse etmek utanc verici bir eylemmiş gibi gelirdi taa kucukluğumden beri. Zamanla bunu yarı yarıya aştım. Ergenlikte falan hoşlandığım kişiler oldu ama platonik takılırdım sonra biriyle sevgili oldum. Ekonomik duzeyi benden duşuktu,cevresi yoktu pek cok konuda ust durumdaydım(aşağılamak icin soylemiyorum durum anlaşılsın diye) fakat yaranamadım. Benimle sevgiliyken başkasına aşıktı. Bunu da sevgiliyken sosyal medya hesabında gormuştum. O kadar cok bağlanmıştım ki ayrılsam bile barışıyordum ve sağ olsun bu kişi psikolojimi alt ust ediyordu. “Elimde değil onu sevmek” bile dedi yani. Hep şarkı paylaşırdı uzun uzun sozlerini incelerdim acaba o kıza mı bana mı diye. 2 senem boyle gecti sonra Allahtan soğudum ve ayrıldım. O kişiden sonra hoşlandığım biri daha oldu garip bir şekilde o da benden bazı yonlerde alt seviyedeydi ancak yine de yaranamadım ve benden nefret etti. 1 yıl benimle uğraştı,aşağıladı ve sevgili falan da değildik. Daha sonra alakasız bir kızla sevgili oldu onun icin şehir değiştirdi falan,hayretle izledim. Sonra buyudum yaşım ilerledi ilk gercek aşkımı yaşadım. Sevgili olduk bu kişi 2. Sevgilimdi. Cok cok iyi duşunceli ilgili biriydi bir dediğimi iki etmezdi. Ne olduysa yine ilerleyen vakitlerde bambaşka birine donuştu. Beni hep geri plana atan,serseri,sorumsuz biri haline geldi. Yakın kız arkadaşlarının her derdine koşan beni oteleyen falan. Kıskanclık yapmamaya gayret etsem bile cevreden tepki almaya başladım. Haklılardı da yani cekilir gibi değildi. Sonradan sana aşık değilimler falan başladı hareketleri hic oyle olmasa bile cunku ağlayıp duruyordu beni asla bırakma falan diye. Ayrılık aşamamızda ise başka kızlarla da takılmak istediğini hayatını yaşaması gerektiğini soyledi ve ayrıldık. Fiziksel olarak bir şeyler yaşadığım ilk insandı. İlişkilerimde hep rekabet halinde olduğum birileri oldu. Asla “ozel” olamadım. Bu 2. İlişkimde ayrıldıktan sonra bile problem yaşadım. Aradan uzun zaman gectikten sonra ilk ilişkimi yaşadığım kişi ve ondan sonra hoşlandığım kişi bana geri donuş yapıp o zamanlar ne kadar haklı olduğumdan bahsettiler. Hele ilk ilişkimi yaşadığım insan 1.5 yıl sonra yalvardı yakardı seni kıskandırmak icin yaptım cunku benimle hic ilgilenmiyordun başkasına aşık falan değildim dedi. Ortak arkadaşımız olduğunu bilmediği birine benden bahsedip onun kıymetini bilemedim demiş.

Sozun ozu yıllar sonra boyle geri donuşler aldım. 2. İlişkimi yaşadığım insan sanırım şuan başkasına aşık. En cok darbeyi ondan yedim galiba pişman bile değil,kendi derdinde cunku karşılık gormedi sevdiği kişiden. Ve bu cocukta da hep dinlediği şarkılardan anlam cıkarmaya calıştım,başkasını kıskandım. Cevreme baktığımda seven-sevilen pek cok insan var. Hatam ne diye soruyorum ufak tefek şeyler dışında bir şey bulamıyorum. Aşık olduğum 2 adamdan da gerek dış gorunuş,gerek kadınlık gururum hakkında kotu şeyler duydum. Halbuki gercekten cirkin değilim,etrafımca beğenilirim dış gorunuşumle ilgili bir sorun olmadığını duşunuyorum. Dedim ya cidden yaranamıyorum hep ilişkilerimde bir sure sonra 3.şahsa donuşuyorum. Bu tarz problemler ceken,dikiş tutturamayan,ilişkilerinde ağır hakaretlere maruz kalmış başka kadınlarla dertleşmek istedim. Tavsiyelerinize de acığım..