Arkadaşlar hepinize merhaba, daha bir hafta olmadı bir konu acmıştım burda hatırlayanınız olabilir.. Kısaca anlatıyorum eşimle problemli bir evliliğimiz var başlarda dışarı cıkmalarını kısıtladım vs 2yıl gecti aramızda bir de bebek meselesi var ben duzenimizi attık kuralım bebeğimiz olsun istesem de o bir kac yıl daha istemiyor diye buyuk bi kavga ettik ikimiz de oğretmeniz tatildeyiz tatil başında aramızdaki buzları eritmek adına vs kısacık bir tatil yaptık birlikte gormediğimiz bir yere gittik aşkımız tazelendi ilişkimize dair umutlarım canlandı derken beni ailemin yanına bırakıp dondu inanın onaylandığımı sevildiğimi değerli olduğumu hissettiğim anlarda herşey berrak bir su gibi akıyor aramızda bir sıkıntı yoktu
Şimdi cok detaylı yazıcam gittiğinden beri arkadaşlarıyla goruşuyor bana da hicbir şeyi gizlemeden anlatıyor sıkca arıyor diye icten ice seviniyordum artık ben de onu hic kısıtlamıyorum yaşasın biz birbirimizi seviyoruz diyordum hatta dune kadar flort etmeye calışıyordum vs dun eşim birden şehir dışına gideceğini soyledi benim de sesim değişti tabi cunku oyle bir plan yaptığını bana hic soylememişti sevdiğim bir arkadaşını ve goruşmesini hic istemediğim diğer bir arkadaşını alarak şehir dışına gitti bana hicbir şey danışmadı ve ben sorgulayana kadar o sevmediğim arkadaşının da arabada onunla olduğunu hiccc soylemedi.. Ben sorularımla bunu acığa cıkardım ama cok uzuldum inanın o guzel bahar esintisi bir anda yok oldu hani her arkamı donduğumde yapmasını istemediğim bişey yapmasından sıkıldım..
Sonra tartışmaya başladık tartışırken uslubu aşırı derecede kaba olan eşime başta neden gizlediğini sordum sanane dedi gunlerdir seninle flort etmeye calışıyorum benimle olmak yerine duşuncelerimi duygularımı onemsemek yerine surekli arkadaş peşinde koşuyorsun kadın gibi ozlendiğimi hissetmek istiyorum bunlar yok sende dedim o da artık umurumda değilsin sırf şehir dışına gidiyorum diye bunu yapıyorsun vs vs dedi acıkladım durumu hayır dedim arkadaşlarının peşinde bu kadar koşacağına her zaman fırsat yaratacağına ilişkine odaklansana ben bıktım ikinci plana atılmaktan dedim gercekten daha iki hafta once bu goruşmesini istemediğim kişiyle 5gun istanbula gitti bir eğitim icin orda da yine gezdi vs beni rahatsız eden arkadaşlarına ozellikle de bu arkadaşına verdiği aşırı ihtimam ben uzaktayım demi en azından aşkım seni de goturmek istiyorum de yok bizimki umurumda değilsin artık ve sen beni hak etmiyorsun(kendini benden ustun goruyor odul gibi goruyor) hicbir şeyi hak etmiyorsun bundan sonra hatta daha kotu şeyler hakediyorsun(surekli boyle davranmayı hatta belki de aldatılmayı ima ediyor) artık hep boyleyim umurumda değil ne yapıyorsan yap vs dedi ben de ben gercekten icten gelerek sevilmeyi ozlenmeyi merak edilmeyi hak ediyorum hicbir cabama gerek olmadan evlilikte yapıcı bakış acısını hak ediyorum sen gercekten evliliğe hic adapte olamayacaksın dedim cok hayal kırıklığına uğradım boyle gelişmesine ama ben gayet sakin konuşuyordum o ise ağzı bozuk.. Evet evliliğe senin istediğin gibi adapte olmuycam istediğini yap şunu da burnumdan getirdin ya senden nefret ediyorum ne zaman bir yere gitsem bunu yapıyorsun yazma bundan sonra bana bişey onemi yok gibi şeyler yazdı olayın onun bir yere gitmesi olmadığını iceren bi mesaj daha yazdım objektif olup bak dedim arkadaş peşinde koşmayı fazla abartmıyor musun? senden ilgi dilenmiyorum ikinci planda olmaktan cok sıkıldım yazdım onemi yoksa oku ve gec dedim gercekten de okudu ve gecti..
Arkadaşlar şimdi sizden moral istiyorum gercekten evliliğim icin herşeyi yaptığımı duşunuyorum şimdi perşembe gunu donecektim donmek icimden gelmiyor onemsenmediği yere kimseye bişey anlatmak da istemiyorum attık yoruldum sıkıldım evlilikte bi iyi bi kotu olmaktan neden istediğim gibi sevilmediğimi anlamıyorum beni rahatsız eden arkadaşlarıyla olması değil hic bir evli erkeğin olmadığı kadar arkadaşlarıyla olup yine de yetmemesi ben yokken donup arkamı rahatca diyemiyorum ben onun bir numarasıyım hep arkadaşlarına oyle bir ihtimam var ki kendimi değersiz hissediyorum ve şu tartışmada bile hep yıkıcı taraf o, halbuki bana yalan soyler gibi giden kendisi ve gercekten umursanmadığımı anladım.. Dunden beri konuşmadık şuan beraber olduğu arkadaşlarından biri bekar diğer sevmediğim ama onun en cok ilgilendiği arkadaşı ise boşanmış kendisini onunla bir mi tutuyor... Konuyu kimseye anlatmak istemiyorum bir tartışmamızda annesine anlatmıştım dun yine bunu başıma kaktı annem bile benden soğudu her şeyi ne kadar buyutup anlatıyorsan dedi sizce ben bişeyi buyutuyor muyum? Gercekten cok uzgunum Bir şekilde ilişkimi toparlamak istedim bak olmuyor bir de bana senin aklını başına alacağına guvenmiyordum ama hemen haklı cıkardın demiş ne yapmam lazımdı acaba hic bir şeyi umursamayıp gormezden mi gelmeliydim basbayağı bana gostereceği ozeni o arkadaşına gosteriyor