Arkadaşlar merhaba,
Yaşadıklarım sonrasında icim doldu, burada yazıp paylaşasım geldi. Bazılarınız biliyor 2018 ’den beri 2 gebelik 2 erken doğumla bebeklerimi kaybettim... Biri doğarken oldu diğeri 3 gun yaşadı. Gunleri yokmuş bu fani dunyada...
2018 ’de etrafımda beraber hamile olduğumuz arkadaşlar doğurdu, minik meleklerinin doğum gunlerini kutlamaya başladılar.
2019 ’da etrafımda beraber hamilelik gecirdiğimiz arkadaşlarım ise teker teker doğurmaya başladı, Rabbim hepsine sağlıkla nasip etsin
Gelin gorun ki cevremde bunları gordukce eksik, kaybolmuş, amacsız hissediyorum. Deniyorum deniyorum muvaffak olamıyorum, herşey yarım, kırık dokuk... Bazen zaman dursun istiyorum...
Bebeklerimin icimdeki yerleri hala acıyor
Nasıl gececek bilmiyorum, bazen hicbir şey olmamış gibi yaşamıma devam etmeye calışıyorum bazen de bu akşam olduğu gibi icim dolup taşıyor, boğazımda duğum, icim yangın yeri...Sizlerle paylaşmak istedim.
Rabbim kimseye yaşatmasın yaşadıklarımı, ağlayan anneler, kefene sarılan bebekler olmasın
sevgiler,