Guncelleme.
Herkesin msjlarinı okudum ama tek tek donemedim. Cok tesekkur ederim vakit ayırıp cevapladıgınız icin. Genel olarak bana eski sevgilimi guzel bi yerde saklamak istedigim icin kızmıssınız. Haklisiniz. Evlilik surecine girdigimizde yasattıklari affedilir gibi degil. Zaten onu bu yuzden affetmeyecegim de. Ama sunu soylemek istiyorum. 4 yıl gercekten her zorlukta yanımda oldu. Onun omzunda agladim onun omzunda guldum. Bi kez olsun saygisizlasmadi yanlis bi hareketi olmadi . Taa ki ailesine kadar. Bu yaptigi tam bir şeref.likti kabul valla ben bunu kabul ediyorum. Ama yasadigimiz guzel gunlerin hatrina onu tamamen yok etmek istemiyorum.zamanla belki bu dusuncem degisir ama suan kendime zarar vericek bi sekilde yapmiyorum bunu. Diger cocuğa gelirsek. Ya ben bu cocukla konusmayi gercekten cok sevdim aramizda abartti hic bisey yok. Iki iyi arkadasiz suan o kadar dogal samimi geldi ki. kendimi iliski icin sartlamiyorum sadece bu duyguya karsi cikmali miyim onu bilemedigimden yazdim. Bence o da benimle konusmaktan mutluluk duyuyor. Sabahlari gunaydın msjini goruyorum gun icinde konusmuyoruz. Aksam muzikten filmlerden yada hayatla ilgili dunya ile ilgili konusuyoruz. Bildigin kaliteli vakit gecirdigimi hissediyorum onunla. Eski sevgilimle ayrilali 7 ay oldu ve ben cok kotu surec gecirdim. Simdi bu konusmalardan bu kadar keyif almami garipsiyorum.ama sanırım konusmaya devam edecegim .

...........




Merhaba hayatım degismeye basladi. Oncelikle bundan 20 gun oncesinden bahsedeyim. Ben nişanlanmak uzereyken 4 yıllık sevgilimden ayrıldım 7 ay once. Ailesi beni istemedi o da arkamda durmadı. O surecten sonrası cok kotu gecti surekli ağladım surekli bi ara hic yemek yemedim, bi ara sadece yemek yedim,kolumu kıpırdatacak halim yoktu. Gunun 24 saatini sadece onu dusunmekle gecirdim.saclarımı falan kopardim bi kosede oturup. Bu kadar agir bir ayrilik yasamamin nedeni onu dunyadaki ruh ikizim olarak gormemdi. Iliski icinde hic ama hic uzmedi. Hatta mutluluktan cok kez aglatti. Ama evlenme yoluna girdigimizde ailesinin tek bir sozuyle benden nasıl sogur oldugunu gordum. Beni hic aramadı.arkadaslarima sordu sadece bir iki kere. Ben ayrılıgi kabul edemedigim icin bi kac kere aradim da yazdimda. Sonuc yine ayni oldu. Beni sevdigini soyluyodu ama benle artik yapamazmis. Benden ayrılmamıs beni kendinden uzaklastirmis. 4 yil boyunca size yanlisi olmayan bir adamin daha sonra bu soylediklerine de inanmak istiyorsunuz. Ona kızgındim ama beni sevdigini dusundugumden bende yuregimden onu hic atamadim.bir ara sacmalama donemim oldu baskalariyla mi konussam diye. Ona yazmamak icin baskalarina yazmak istedim. Ama bu da kisa surdu kimseyi uzmeden bu kararima son verdim. Yalniz 2 haftadir farkli olan biseyler var. 20 gun once bi ise girdim ise girmemle beraber yogunluktan aklima pek gelmez oldu ise girdikten bir hafta sonra da instagramda yillar once ayni yerde calistigim birinin hesap actigini gordum yaklasik 6 ay ayni yerde calistik.gayet tatlı bi insandı aramizda hem bi mesafe hemde tarifsiz bi yakinlik vardi. Sadece normal konular konusurduk ozele girmeden. Neyse onu gorunce cok mutlu oldum yillar sonra sevdigim birini gordum diye hemde sasirdim cunku sosyal medyadan nefret ederdi.birbirimizde telefonlarimiz da var ama bi kere aramadik yazmadik. Neyse iste hemen takip gonderdim baktim bi tane fotografi var isle ilgili o da . Altina basarilarin daim olsun yazdim. Tesekkur etti. Bu kadardi tum konusma . 1 hafta sonra bulundugum sehire egitim vermeye gelmisler selam nerelerdesin neler yapiyosun yazmis ben suan bu sehirdeyim diyince bende diyip konum atti. Arkadaslariyla bir cafede. Saat gec diye gelemem uzgunum artik bi daha gelirseniz o zaman gorusuruz yazdım. Sonra o konusma ordan basladi ve yurudu gitti. Bir haftadır onunla konusmaktan cok keyif aliyorum. Hevesle cevapliyorum heyecanlaniyorum. Eski sevgilimin ayrılıgını kabullenip hayatima devam etme karari almistim. Bunu soyle oturtmustum kafamda: evet o hayatımın aşkı olarak kalacak. Kalmali da. Kalbimin en temiz yerinde saklayacagim. Asla affetmesem de onu bi sekilde hep sevecegim diye. Onu sevmekten omrum boyunca vazgecmek istemiyorum acikcası. Cok dusundum gelse affeder miyim diye gercekten affedemiyorum da. Cunku ilk zamanlarda cok agladim hem ayriyiz diye hemde biraz daha gelmezse sogucam onu affedemicem diye. Her zaman gonlumde bir torpili olacak bi insandi cunku. Şimdi de dusununce kalbimin bi yerinde saklayacagim diyorum. Asla tekrar olma dusuncem yok. Sadece cok guzel bisey yasadik. Aşktı bu. Benim icin cok ozeldi. Ama bitti ben bunu kabullendim. Sapikca davranmayipta artik tamamen butun ipleri kopardım. Onume bakacagim dedim.sonra bi sekilde karsima gecmisten biri cikti iste. Ona ilgimde soyle: kendisini farkli buluyorum . acayip keyif aldigim, bi sekilde beni mutlu eden bu kisiyle konusmak istiyorum. Bence iyi bir cift olabiliriz. Asık mısın diye sor. Bi daha olamam olmak da istemiyorum. Hoşlanıyorum ve arkadasligini seviyorum. Bu asık olmaktan daha iyi geliyor bana. Peki siz ne diyorsunuz bu duruma? Yeni bir sayfada yeni bir seyler yazmak mı? Yoksa altı cizilmis guzel cumleleri tekrar tekrar okumak mı?