7yillik evliyim kardeşlerim abim falan hepsi evli sadece bir tane var evde annem babamın yaninda universite okuyor iyiki o var..ama anneme babama cok aciyorum kendilerini yalnız mı hissediyorlar bana mı oule geliyor bilmiyorum ama icime oturmuş bir dert bu benim icin..birde hamileyim oturup ağlıyorum bugunki gibi mesela...ustelik gurbette değiliz iki kardeşim annemlerle aynı semtteyiz yurume olarak da evlerine gorebiliyoruz..gurbette abim var eşiyle gelir kalırlar bikacgun ..ama yinede koskoca evde yalnız hissediyorlar galiba...ben yakınız diye kalma gereksinimi duymuyorum gece orda ama dun gece kaldım esimle.babamin da hep dilinde gitmeyin kalin bu gece burda ,doğalgaz yakmayın bizle durun bile diyor iyi niyetten diyor ama ben yuvamda mutluyum onlarin hep arkalarında yanlarında olayım ama ozel hayatım evim.bugunde cok sıkıldım annem komşusuyla hastaneye markete falan gittiler..bizde evde cocuğumla baya bı sıkıldık halbuki ben o yalnız kalmasin diye geliyorum bugun borek acicaktik komşusu arayınca dolapta yemek var zaten dedi gitti..ben zaten hamileyim bişey yiyemiyorum canımın cekmediği ..sonra corba yaptım yedim.falan ..ev soğuk ben cok uşuyen biriyim ama annem ev gayet sıcak biz boyle duruyoruz babanla diyor ama beni anlamıyor ve buna rağmen gitmeyin işte burada ev orada ev diyor evimize gidicegimiz gun...bugun akşam dokuz bucuga kadar eşimi bekledim o gelsin gecerriz anne eve dedim bu saatte napcaniz evde durun işte falan dedi acıklama yaptım yorgunmus duş alıp yatacak diye burda da var duş falank.sonra eve gelip ağlamaya başladım yalnız mı bıraktım cok ısrar etmişti diye ve hala cok moralim bozuk...hem ordyaken bazı şeylere kızıyorum ruhum daralıyor beni kimse anlamıyor ,eve gelince de aklım kalbim hep onlarda...ne yediler sofrada senelerdir yanizlar , akşam cay saatinde babamla vakit geciremiyorlar tarzı şeyler hissedip uzuluyorum...bugece sabaha karşı babam şehir dışına gidip gelicek aynı gun kardesimde arkadaşında kalicakti ..annem yalnız kalick ama ben ruhum daraldığı icin buna rağmen eve geldim...sordum bir kac kez korkarsan gitmeyelim dedim sanki hafif tavırlı korkmam gidin dedi en son..hamile olduğum icin mi bukadar aliniyorum bilmiyorum ama şuan buyuk bir vicdan icerisindeyim..ve engel olamıyorum kendime