Bir işyerinde calışıyorum yaklaşık 3 senedir ve herturlu psikolojik baskıya maruz kalmış birisiyim.. Cok sorunlu insanlarla beraber calıştım diyebilirim bunun dışında surekli boyle kıskanclık yapan yada insanların sinirlendiğini gorup bunların uzerine oynayan ve bunlardan zevk alan insanlarda vardı etrafımda. Velhasıl kelam bende bi nevi boyle hırs dolu bi ortamda onlar gibi oldum uğraşmaya calıştıklarını anlayınca kendime sinirlenme demeyi oğrettim ve guldum gectim laflarına cunku biliyodum ki ciddiye alırsam daha cok hoşlarına gidecek ve bundan eğlenmeye başlayacaklar. Aile ici sorunlarımda vardı zaten. Kolay bi hayat gecirmedim. Ailem icin birazda bunlara sabrettim ama hep hayatımda sevgiye karşı bi aclık vardı. Buyuzden hayatıma yanlış insanları aldım ve yanlış şeyler yaşadım. Derken karşıma birisi cıktı ve butun hatalarıma rağmen beni kabul etti ve cok sevdiğini soyledi ve bizim ilişkimiz başladı. Ben ondan hicbişe saklamamaya başladım ve herşeyi anlatıyodum. Ve dediki en ufak bi lafta bile ne olursa olsun cevabını ver karşındaki kişiye. Bende oyle yaptım ama şimdide kimseyle iletişim kuramıyorum. Uzun suredir sevdiğim insanlarla bile goruşemiyorum. Cunku gercek sevgiyi onda gordum ve geri kalan herkesin cıkarı icin beni sevdiği aklıma gelince onlardan soğudum.Dolayısıyla işyeri veririm azaldı. Duygusallığım profesyonelliğimin onune gecti. Ve ben kendimi biraz saldım. Artık kimseyle konuşasım gelmiyor. Herkesle aramda ciddi bi mesafe. Ciddi bi soğuma oldu insanlarla aramda. Kimseyi ne gormek nede konuşmak istiyorum. En ufak lafı bile kaldıramamaya başladım. Bu durum daha cok psikolojimi bozmaya başladı ve yaklaşık 1 haftadır her akşam evde ağlamaya başladım. Sevgilim olan kişiye anlattığımda oda cok uzuluyor ve ben seni mutlu edemiyomuyum diyo. Halbuki gercekten mutlu olmam icin uğraşıyor ve artık ona baktığımda yuzundeki uzuntuyu gormekten kahroluyorum. Kendimi oldurmeyi bile duşundum. Derken bugun doktora gittim ve kimseye tahammul edemediğim icin bana ilac verdi kullandım. Yaklaşık 12 saattir uyuyorum ve kolumu bile kaldıramıyodum ilk saatler. Şimd kendime yeni yeni geldim. Zorlaya zorlaya istemediğim bi hayatım var sanki oylesine yaşıyorum gibi. İlişki mi beni etkiliyor yoksa iş hayatımı bilemiyorum. Ama sevgilim dışında kendi ailemle bile iletişimim azaldı. Sizce bu tahammulsuzluk ilişki yuzundenmi, bitirmelimiyim ? Yorumlarınızı bekliyorum.