Merhaba herkese. Yine sizlerle dertleşmeye ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. Daha once aşağıda yazdığım şekliyle acmıştım bu konuyu. Olayın uzerinden 1 ay gecti sanırım. Bu bir ayda birşeyler değişti sanki...
Oncelikle psikiyatriye gittim. 150 TL verdim ve sanırım her hafta gitmem gerekiyormuş. Değmeyeceğini duşunduğumden bıraktım. Ama fazla takıntılı karakterim yuzunden duygularımda ve hislerimde cok fazla dalgalanmalar oldu. Psikiyatriye gittim cunku artık kendi kendime bu aşk acısını, terkedilme, aldatılma, rezil olmuşluk hissini atamıyorum.
Doktor Lustral verdi 2 hafta oldu kullanıyorum. Hafif bir umursamazlık verdi ama net bir faydasını gormuş değilim. Aynı odada calışıyoruz ve yanımda beni terkettiği kızla konuşuyor guya kısık sesle ama hala başımdan aşağı kaynar sular dokuluyor. Tekrar gelse bile istemem hatta şuan nefret ediyorum o halde neden onemsiyorumki?
Mesela sevdiğim arkadaşlarıyla o kızı bu haftasonu tanıştırmak icin plan yaptı nereden biliyorsunuz derseniz arkadaşlarının birinin sevgilisinden oğrendim ve canım cok yanıyor beni sevmişlerdi ama beni haklı buldukları icin kendi imajını kurtarmak adına aşağıda anlattığım olayı ifşa etti onlara! Ve ben hala umursuyorum. Sanki o ve onun arkadaşlarıyla varoldum...
İş gereği bir sureliğine eve gecerken beni o bırakacak. Araba şirket arabası cunku. 3 gun once eve giderken ikimizin şarkısı dediğimiz şarkıyı actı sesini actı. Neden bunu yapıyor?Gecen eve giderken arkadaşlarından biri geldi ofise bana diyorki burda neden duruyorsun yapamıyorsan memleketine don. İlla burası illa şu kişi deme. Senin icin soyluyorum bilmem ne! Orda diyemedim ki sanane? Sen benim ne yaşadığımı nereden biliyorsun? Ve ben neden onun arkadaşının soylediği şeyi takıyorum?
İki haftadırda yuzume bakmayan adam benimle dalga geciyor takılıyor espri yapıyor. Allahım kafayı yiyeceğim neden boyle yapıyor? Artık hic mutlu olamayacakmış gibi hissediyorum. Ne yapacağım ben?
———————————————————
Oyle caresiz oyle tukendim ki.
Boğazım duğumleniyor, gozlerim doluyor surekli...
Ben şizofreni bir babanın kızıyım. 23 yaşındayım. Vitiligo hastalığım var. Cocukluğum gencliğim hep travmayla gecti. Annem intihara meyletti evi terketmekle tehdit etti. Babamı gelip goturduler. Adliyelerde care aradım. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına gittim. Beni alın dedim o evden. Daha fazla dayanamadım lisede okuku bıraktım... Evden cıkmak istemedim. Babam bana hep şupheyle yaklaştı o zamanlar bilmiyorduk hasta olduğunu. Benim onun duşmanlarıyla işbirliği yaptığımı itiraf etmezsem evde beni istemediğini soyledi. Bunu defalarca yaptı. Her valizi topladığım da ağlayarak ozur diledi. Sonra acıktan liseyi bitirip universiteyi kazandım şehir dışına gittim. Okulu bitirdim bir yere işe başladım. Bu konuyla alakalı daha oncede konu acmıştım.
Burda birine aşık oldum oda bana aşık olmuştu yani ben oyle sandım. O hep hissettiğim baba boşluğunu guven boşluğunu doldurdu. Sonra da terketti beni...
Meğer eski sevgilisine donmuş. Bende ayaklarına kapandım beni bırakma diye, hemde defalarca. Onurumu gurururumu ayaklar altına aldım. Sonra oğrendimki aldatmış. Yediremedim. Oyle iğrencki aldatıldığım halde neden kafamdan cıkaramadım onu?
Kendimi alkole verdim. Sacma sapan insanlarla takıldım. Hic azalmadı acım...
Ayrıldıktan 2 hafta sonra eski pardon yeni sevgilisiyle yanımda goruntulu konuştu hic utanmadan. Sanki oluyorum zannettim.
O ofkeyle onu kendime geri getirebilmek icin sacma sapan dolandırıcı medyumun tekiyle mailleştim. Bilgilerimizi resimlerimizi attım oda cok fazla para istedi sonrada cevap vermedim maile. O an boşluktaydım caresizce her yolu denerdim yeterki bana geri donsun bende onu terkedecektim. Anlık birşeydi gecti oda... Nede olsa oyle şeylere inanmıyordum.
Uzerinden 1.5 ay gecti ve laptopunda mailimi acmıştım onu gormuş iki arkadaşıyla ve sevgilisine atmış.
Sonrada benim ustun olan mudurume atmış maili. Hergun yuzyuze baktığım birine!
Adam cağırdı beni; Sen kimsin neler yapıyorsun boyle seni mahkemeye verse ne yaparsın? Ağlamaya başladım cevap veremedim. O anki caresizliğimi nasıl acıklardımki?
Sonra bağırdı cık git ozur dile helallik al.
Bana yaptığı onca şeyden sonra gidip helallik istedim. Bağıra cağıra icindeki herşeyi kustum. Asla oyle birşey yaptırmadığımı sadece sormakla kaldığımı soyledim. Samimiyetine inanıyorum dedi.
Ama benim icim yenıyor. Ben nasıl bir haysiyetsiz onursuz gurursuzumki onu Allaha havale etmek yetire kendimce ceza kesmek istedim?
Haklıyken haksız duruma duştum
Ustune birde rezil oldum. Ben bu histen nasıl kurtulurum? Ne olue benim artık beynim durdu. Prozac bile yetmiyor. Hipnozada gittim hic bir işe yaramadı. En dipteyim ne olur akıl verin.