3 aylık evliyiz biraz icimi dokeceğim kızlar eşimle ilgili ve ailesiyle ilgili. Kafamda oturtamadığım şeyler var. Dertleşmeye ihtiyacım var. Rahatsız olduğum şeyler var. Bunların yanında malesef biraz tecrubesizliğim, bilgisizliğim de var. Haklı mıyım haksız mı ? Yardımlarınıza, evlilikle alakalı tecrubelerinize cok ihtiyacım var. “Ne nasıl olmalıdır” sorusu ile boğuşmaktayım. Eşimle birlikte kv gidiyoruz fakat eşim beni orada bırakıyor kendisi işim var diyip dışarı cıkıyor akşam eve geliyor ben orada akşama kadar kalıyorum saat belli olmuyor bazen gec bazen daha erken. Normal mi boyle beni bırakıp gitmesi ? Beni neden getirdin o zaman. İşim var dediği ya arabayla ilgili ya da işte arkadaşlarıyla falan bir yere takılıyor. Kv her misafir geldiğinde bizi cağırıyor. evlerimiz cok yakın değil cok uzakta değil. Eşim beni yine bırakıp gidiyor. Neden gidiyorsun diye sorduğumda ise ne yapıyım kadınların arasında diyor. peki beni niye getiriyorsun diyorum cevap vermiyor. Kv evlenmeden once mobilya alışverişinde hep bizleydi cok mudahil oldu bana sormadan yapılan işler, alınan bazı eşyalar, her şeye yorum yapmalar... ondan beridir soğudum biraz ondan. Eşime rahatsızlığımı dile getirdiğimde dediği şey biz pazarlık yapmasını bilmiyormuşuz annesi iyi biliyormuş o yuzden gelmeliymiş. Neyse evlendik... Buyuk gorumcem ve kv giyimimi eleştirdiler yeni gelinmişim şıkır şıkır giyinmem gerekmiş. Bir kere kucuk gorumcem kahvaltıya cağırdı kuzenler falanda geliyordu bende gittim foto cekindik instaya attık sonra buyuk gorumcem beni aradı neden makyaj yapmamışım kendisi yeni gelinken cok ozenirmiş kendine cok bakarmış ne kadar iyi bir gelin olduğunu anlattı... ailede herkes onu parmakla gosterirmiş. benim iyiliğimi duşunuyormuş kimse benim arkamdan konuşsun istemiyormuş gorumce kv bir şey dediğinde yanlış anlamamalıymışım. bana bir guzel nutuk cekti. Kahvaltıya giderken bir fondoten surmuştum bide rimel. Ustumede spor tarzda ama şık normal bir şey giymiştim. Anlamadığım şey her zaman makyaj yapılacak diye bir şey mi var yani yeni gelin olunca ne oluyor spor giyilemez mi yerine gore şıkta giyinirim sporda. makyaj da yaparım, yapmadığım zaman da olur. Eşim de laf etti cok kırıldım dedim ki sen beni kac senedir tanıyorsun nasıl giyindiğimi bilmiyor musun madem beğenmiyordum evlenmeseydin o zaman. hava soğuk dışarı cıkınca bir tarafım donuyor ne yapıyım herkes gibi kazak, kalın badiler falan giyiyorum ama onuda kombinli giyerim ozenirim altına kalın ince tayt falan giyerim. Kazak dediysemde tunik tarzında guzeldir oyle eski tip değil gayet dışarda giyilebilecek bir yere gidilebilecek şeyler. Gelelim eşime... alışverişte beni asla bekleyemiyor. Bir şeylere bakarken ellememe kızıyor. Elli defa indirip kaldırma şunları ne alacaksan onceden yaz alıp cıkalım diyor. Elli defa dediği de bir iki kez... onceden yazıyorum zaten ama napıyım bakmadan uzaktan bakıp hemen alıp cıkayım mı. Kendisi cok dakik bir insanmış bende ona uyacakmışım. İlk zamanlar yaptığım yemeklerin icindekilere, soğanın buyukluğune kucukluğune bilmem nesine, buzdolabı icinin duzenine (evet buzdolabı ici duzeni...), corap katlama şeklime kadar eleştirdiği oldu bende bir kac kere ağlayarak kapıyı cekip cıktım ama beni durdu. Eve bir şey lazım olduğunda soylediğimde ne gerek var diyor misal cop poşetine gerek yokmuş bir suru poşet varmış. her zaman onu almaklamı uğraşacakmış. Var dediği buyuk kocaman kalın poşetler. Bir şey istediğimde bunu ne yapacaksın ne gerek var falan soyleniyor. Bide azarlar tarzda konuşuyor kaba uslupla. Kırılıyorum. Dediğine gore ben abartıyormuşum sakin değilmişim. E sen geriyorsun beni adam. Ona gore ben hep ikimiz tek olalım istiyormuşum başka kimseyi istemiyormuşum bizimde bir cevremiz varmış. Benim ailem cevrem zaten uzakta. Ben sadece sorunları konuşmaya calışıyorum bu yuzden panik yapıyor olabilirim doğru... oncelik biz olmalıyız diyorum. O gun misal işimiz varsa, kv cağırdı diye işimizi planımızı unutup koşa koşa gitmeyelim mesela. ne bileyim. insan bir takdir gormek, beğenilmek istiyor her gun temizlikti yemekti yapıyorum hic boş gecmiyor. Kafam cok karışık. Eşim sanki benim isteklerimin duygularımın farkında değil, evde soz hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Cesaretim kırıldı galiba. Hep bir işleri yetiştirememe korkusu, yanlış olacak kotu olacak korkusu var iyice psikolojim bozuldu sanki bir cıkmazdayım ne yapmalıyım sizce