Burada bahsetmiştim nisan ayında duğunum var. Gecen sene nişanlım beni uzun yıllar sonra ilk defa makyajsız gordu. Kıyamam hicbir şey demedi optu sevdi ama yıkıktı bence. Hayal kırıklığın nirvanası. Gozaltlarım genetik zaten mor-kahverengi arası bir şey. Başlı başına yorgun ve hasta gosteren bu zaten. Bircok dermatoloğa gittim ama genetik olduğu icin hicbir şey işe yaramıyor, denemediğim şey kalmadı. Garibimde beni oyle gordu, evlenince her gun bu suratı gorecek boyle. Ne kadar bakımımı da yapsam nemlendiricimi ıvır zıvır sursem de o lanet rimeli ve goz altı kapatıcısını surmeyince yıkık bir haydar abiyim. Yani ben erkek olsam bu tip beni hayattan soğutur. Evlenince de korkuyorum şimdi, her an makyaj yapamam ya.. Adam soğur mu diyorum benden.. Soğusa vallahi haklı.. Ozguvensiz ve mutsuz oluyorum zaten makyajsızken.. Makyaj derken de hayatında hic fondoten allık far surdun mu derseniz hayır.. Makyaj anlayışım da kapatıcı ve maskara. Her şey bitmiş gibi kafaya taktım bunu cok. Makyajsız evde nasıl dolaşacağım diyorum. Sizin eşiniz sizi ilk makyajsız gorduğunde tepkisi ne oldu? Bu durumu nasıl aştınız?