İyi gunler hanımlar....
Bugun yaşadığım rezilliği sizlerle paylaşmak fikir almak istiyorum. Berbat denebilecek kadar kotu bir evliliğim vardı taki bugune kadar. Sorumsuz bencil sinirinin arkasına sığınıp uzebileceği kadar uzen , kufur eden sorumsuz bencil birisini bir zamanlar cok severek evlendim.Yaklaşık 2 yıl dolmak uzereyken sanırım dolup taşan ben oldum.
Bugun oğle ailesiyle birlikte taziyeye gittik. Aramızda en azından bugunluk problem yoktu. Dışarıda eşimin ve benim tanıdığım birisini gordum ama birşey demedim selam bile vermedim eşim o an yanımda değildi kardeşleriyleydim. Yarım saat kadar sonra eve gitmek icin yola cıktığımızda eşime x'i gordum yoksun diye birşey demedim dedim ve olan oldu. Sanane ondan , sen elin adamıyla neden konuşcan deyip bağırmaya başladı annesi babası ve kardeşi varken. Bende yanlış olur diye birşey demedim zaten derken eLiyle kafama hafif vurarak ittirdi. Neye uğradığımı şaşırmamla iki elimle boğazından tutaral ittirdim sen nasıl bana el kaldırırsın diyerek. Annesi ortalığı velveleye verip beni tutarak ayıp senşn yağtığın diye hafif bağırmaya başladı. Napayım dayak mı yiyeyim deyip duruyordum. Sakinleşmek icin ordaki kafeteryaya oturdım ve eşim olacak insan yanıma geldi babasıyla. Anneni ara hemen gelsin yarın mahkemeye gidelim diye cantamı cekiştirmeye başladı. Cuzdanımdaki parayı kartı ve yuzğu alacak guya sanki gozum para goruyor benim. Tamam dedim tamam arayacağım boyle cekiştirme ortak konuşur ayrılırız diyerek annemi aramaya calıştım tabi annesi aldı tlfnu kapattı arkasından babası bana " SENİN annen allah mı peygamber mı ne arayıp duruyorsun " diye bağırdı herkesin icinde ve bende ipler koptu arkadaşlar. Kendimi tanıyamayacağım şekilde sinir krizi gecirip hepsine bağırdım sonunda delirttiler beni bu ilk değildi cunku hep sustum hep sustum sonunda sinir hastası oldum sanırım.
İceri gecip oturdum arkasından eşim olacak insan geldi para ver yuzuğu ver anahtarı ver diye başıma dikildi verdim anahtarı parayı yuzuğe kadar kuculduysende anlaşmalo değil cekiimeli boşanalım aldığın butun altınlarıda hesap edelim o zaman dedim. Annesi hemen doğru diyor sen git dddi sonucta para cıkacak.O eve gelme benim evim benim şimdi bindirin bunu minibuse gitsin dedi ve cekti gitti. 1,5 saat kendime zor geldim. Zaten dolmuştum cok ailesinin uzerimde hıc emeği yoktur herşeyi kendim yaptım, aldığımız evin bir kısım parasını ben verdim ve gidip tapuyu kadın kendi uzerine aldı herşeye sustum sinirlerine hakaretlerine ama dolmuşum cok ve babasının annem hakkında oyle konuşması eŞ olacak insanında buna musade etmesi cok ağrıma gitti. Boşanmaktan başka yolu yok ama ofkem gecmiyor ve boşanmadan sonra nasıl bir hayat olacak bilmiyorum korkuyorum...
Okuduğunuz icin teşekkur ederim desteklerinizi bekliyorum