Kızlar 2.5 yıllık evliyim. Duğunumuzu herşeyi eşimle ikimiz yaptık kendi ailem de elinden geldiğince destek oldu. Eşimin ailesi sadece beni istemeye geldi zar zor oda yani onun dışında bi daha asla gormedik. Sadece duğune buyurup geldiler misafir gibi. Hicbir şey yapmadılar 1 liraları nasip olmadı yani. Ama sorsan duğunu felan herşeyi onlar yaptı. İnanın butun samimiyetimle yazıyorum. En ufak destekleri olmadı şimdiye kadar. Surekli iftira attılar kavga cıkardılar. Sustum yuttum eşimin hatrına hep. Evime bile gelmediler. Duğunden sonra gormedim hic. Eşim gider gelir en ufak bi şeyde direk eşimi ararlar. İşleri duşmediği surece bi oğlum var hali hatrı ne durumda bi sorayım en azından demezler. Ben Allah tan korkarım asla uyumsuz biri değilimdir. Herşeye rağmen gecen bayramda eşime bu kez bende gelicem ailenin yanına dedim. Cok sevindi gittik beraber. Ama kayınvalidem evden kovdu bizi. Ondan sonra gitmedim bi daha. Surekli aileme bana hakaretler kufurler havada ucusuyor. İşi gucu bizle uğraşmak. Eşime surekli boşa onu diyor. Evlenme benle kal diyor. Ya daha neler neler aslında siz bu yazdıklarımdan nasıl insanlar olduğunu anladınız sanırım. Babası da aynı yani annesi gibi. Asıl sorun eşim annemle barış sen kucuksun alttan al. Duymamazlıktan gel ne derse haklısın de gec diyor. Ama daha once yaptım yani olmuyor işte bende insanım kendimi gecmiştim artık zaten ama ta ki hakaretlerine ailemi karıstırana kadar tabi. Zoruma gidiyor kaldıramıyorum. Aileme kufur ederken haklısın Anne diyemiyorum. Ne verdilerki ne bekliyorlar diyorum bazen kendi kendime. Bazende diyorum musluman muslumana kusmez gunah mı ediyorum acaba diyorum ama konuştuğum zamanlar ev hanemi cok kotu etkiliyor. Erkek cocuğu sonucta annesi herşeyi ister istemez birinde inanmazsa birinde annesine inanıyor huzurum bozuluyor kac kere boşanma eşiğinden donduk. Ne yapmam lazım artik gercekten icimde almıyor inanın. Keşke boyle olmasalardı diyorum. Herşeye rağmen yine gittim elini opmeye ama itti beni şimdi caresizim resmen. Bi yandan eşim uzulmesin istiyorum ama bi yandanda imkansız gibi birşey bizim gecinebilmemiz. Yapılanları asla unutamıyorum.
Affedemiyorum!
Hayatın İçinden0 Mesaj
●3 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- Affedemiyorum!
-
25-09-2022, 22:32:25
Kızlar 2.5 yıllık evliyim. Duğunumuzu herşeyi eşimle ikimiz yaptık kendi ailem de elinden geldiğince destek oldu. Eşimin ailesi sadece beni istemeye geldi zar zor oda yani onun dışında bi daha asla gormedik. Sadece duğune buyurup geldiler misafir gibi. Hicbir şey yapmadılar 1 liraları nasip olmadı yani. Ama sorsan duğunu felan herşeyi onlar yaptı. İnanın butun samimiyetimle yazıyorum. En ufak destekleri olmadı şimdiye kadar. Surekli iftira attılar kavga cıkardılar. Sustum yuttum eşimin hatrına hep. Evime bile gelmediler. Duğunden sonra gormedim hic. Eşim gider gelir en ufak bi şeyde direk eşimi ararlar. İşleri duşmediği surece bi oğlum var hali hatrı ne durumda bi sorayım en azından demezler. Ben Allah tan korkarım asla uyumsuz biri değilimdir. Herşeye rağmen gecen bayramda eşime bu kez bende gelicem ailenin yanına dedim. Cok sevindi gittik beraber. Ama kayınvalidem evden kovdu bizi. Ondan sonra gitmedim bi daha. Surekli aileme bana hakaretler kufurler havada ucusuyor. İşi gucu bizle uğraşmak. Eşime surekli boşa onu diyor. Evlenme benle kal diyor. Ya daha neler neler aslında siz bu yazdıklarımdan nasıl insanlar olduğunu anladınız sanırım. Babası da aynı yani annesi gibi. Asıl sorun eşim annemle barış sen kucuksun alttan al. Duymamazlıktan gel ne derse haklısın de gec diyor. Ama daha once yaptım yani olmuyor işte bende insanım kendimi gecmiştim artık zaten ama ta ki hakaretlerine ailemi karıstırana kadar tabi. Zoruma gidiyor kaldıramıyorum. Aileme kufur ederken haklısın Anne diyemiyorum. Ne verdilerki ne bekliyorlar diyorum bazen kendi kendime. Bazende diyorum musluman muslumana kusmez gunah mı ediyorum acaba diyorum ama konuştuğum zamanlar ev hanemi cok kotu etkiliyor. Erkek cocuğu sonucta annesi herşeyi ister istemez birinde inanmazsa birinde annesine inanıyor huzurum bozuluyor kac kere boşanma eşiğinden donduk. Ne yapmam lazım artik gercekten icimde almıyor inanın. Keşke boyle olmasalardı diyorum. Herşeye rağmen yine gittim elini opmeye ama itti beni şimdi caresizim resmen. Bi yandan eşim uzulmesin istiyorum ama bi yandanda imkansız gibi birşey bizim gecinebilmemiz. Yapılanları asla unutamıyorum.