Tam 1 ay oldu aynı evin icinde kusuz. Kapılar kapalı herkes kendi hayatını yaşıyor. Daha once de boyle 1 hafta 2 hafta gibi kusluklerimiz olmuştu ama hic bu kadar uzun surmedi. Ben her gun ağlıyorum sinirimi ofkemi atamıyorum ağlamak rahatlatıyor az da olsa. Eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorum. Bi taraftan da ona oyle bi ders vereyimki bidaha kuslukler olmasın istiyorum. Benimle barışmak istese bile icim cok kırgın sanki beni aldatmış gelip barışmak istiyor gibi affetmek de gelmiyor icimden. 1 ay boyunca başıma bi işmi geldi neler yaşadım hic yanımda olmadı şimdi de hicbişey yokmuş gibi barışmak beni rahatsız eden bi durum. Benim uzulduğum kadar onuda uzmek istiyorum ki durum eşitlensin. Lutfen beni anlayın ve ona gore yazın. Bu arada konu cok buyuk bişey değil aslında ama kuslukler inada binmiş durumda. Kusluğumuzun 2. gunu o konuşmak istedi ben kabul etmedim sonra ben istedim o kabul etmedi. Cok uzadı ikimizde gurur yapıyoruz. Ama adım atan taraf ben olmak istemiyorum. Daha once barışmak icin ben gittiğimde bunu koz olarak kullandı. Onu patlatmak icin ne yapmalıyım? Fikri olanlar lutfen yazabilir mi?