Kızlar merhaba, yine bir kv konusu ile karşınızdayım

Benim canım kv ne zaman evliliğinin 1 senesi doldu tam bir kv oldu. Nasıl diyeyim, eskiden de acık sozluydu ama daha cekinirdi sanki ters gitmekten. Ama sağolsun artık umurunda değil. Bu arada mesela elbise alacak bana baktırır internetten, bana sorar. Ben bir sure idare ettim ama idare edilecek gibi değil bende artık yavaştan anne suan musait değilim gibisinden yavaş yavaş bıraktırma calışıyorum o konuyu.
Farklı şehirdeyiz, geldiğinde burada bir kazak denemiş bana mesaj atmış. Bende o sırada eşimle onemli bi konuda konusuyordum bakmadım. Sonradan baktığımda guzel dedim diye aklına duştu ay keşke alsaydım diye. Bende ben bakarım ama şuan değil maaştan sonra dedim. Bende bu şehire yeni geldim normalde evden cıkmayan biriyim zaten ve şuan kış henuz tam keşif yapamadım.
Bana anlattı nerede olduğunu, bir gn işim vardı o tarafta gecerken baktım bulamadım mağazayı. Eşime soyleyecektim maaştan sonra ki on kere soyledim sen baksana falan diye. O daha cok biliyor her yeri. Eşim sallamadı.
Sonra tekrar soyledi bende ben bulamadım dediğin yeri, istersen oğluna tarif et ben burda cok dışarı cıkamıyorum işlerim oluyor, o taraftayken dediğin yere baktım ama bulamadım. O kesin bulur falan dedim. On kere tarif etti yine on kere aynısını soyledim.
Gercekten inadımdan yapmıyordum, ta ki 'bu saatten sonra alsanda giymem' diyene kadar.
Sonra sayfayı bulup bana atıyor o 'alsanızda giymem' mesajını siliyor benim okuduğumu gormesine rağmen. Ben de gidemiyorum oğlun bakar dedim, bu sefer inadına gittim yalan yok. Sinir oldum cunku. 3 yaşında cocuk gibi diretiyor. Kargo sormuş mağazaya internetten. 'Gerek yok almayın, kargo yoksa da giymem' dedi. Bende peki dedim.
Sonrasında da neymiş o benim icin ben istemememe rağmen bişiler yapıyormuş bende ona karşılık olarak yapacakmışım. Ben de 'anne bu aralar streslisin anlıyorum, fakat lutfen sinirini benden cıkartma. Benim de psikolojim iyi değil en ufak şeye alınabiliyorum' dediğimde kendisi 'Sanki neyin varki psikolojinin bozulacağı bir şey olduğunu zannetmiyorum' dedi. Ve bende 'herkesin kendi icinde yaşadıkları var, bilemezsin anne' dedim.
Gercekten bu aralar psikolojim eşimin ailesi konusunda pek sağlam değil. Gercekten aşırı ust uste şeyler yaşadık ve ben artık patlama noktasındayım. İyice soğudum.
Hayır sen benden nasıl bir yuz buldun da acaba bunları soyluyorsun. Gercekten bu yuzu vermedim ona. Yuzde yuz eminim.
Sonra oğrendim ki eşim ertesi gun konuşmuş, o alacakmış. Bende sinirlendim, 'ben bunu soylemeye calıştım inatla tutturdu sen alacaksın diye, trip attı etti şimdi ne değişti' dedim. 'Bundan sonra tek bir iğnesi dahi istemiyorum madem karşılıklı, ben kimseye gebe kalmak istemiyorum' dediğimde eşim bana sesini yukseltti.
Ben gercekten adaletli bi insan olduğuma inanıyorum. Babam eşime boyle bir cocukluk yapsa eşimi sakinleştirir haklısın falan derim. Ve babamla duzgunce konuşurum. Bu olayın tekrarlanmasını istemem yani. Ses yukseltmesinden sonra bunu ona soyledim, ve 'şuan bana aileni koruduğunu, korumszsan eğer benim her fırsatta ezeceğimi falan duşunuyorsun herhalde. Ama aşırı yanlış birşey yapıyorsun, ben bu konuda ozellikle %100 haklıyım. Bunu farkında olup bana bağıramazsın.' deyip ortamı terk ettim. O olaydan beri konuyu geciştirmeye calıştı kesinlikle izin vermedim, tavrımı surduruyorum.
Aşırı kırgınım, kızgınım. Ve ben şunu farkettim ben bu adamla eğer boşanma aşamasına gelirsem sırf annesi yuzunden olacak. Annesinin o haksız olduğu durumları bile haklı goruyor, gormese de koruyor. İlk kez bu kadar net fark ettim.
Gercekten sinirlerim cok bozuk, en ufak sacma sapan bi sebepten illa benim dediğim olacak diye gunumu zehir etti olur olmadık trip attı, ve bu kadar ufak birşeyde bile arkasında duramıyor lafının kv, ve ben gercekten eşimin bu halini ilk defa bu kadar net goruyorum.
Kızlar bir akıl verin, ben bu durumu nasıl cozucem ve nasıl bi yol izlemeliyim sizce şuan bu ses yukseltmesinden dolayı? Aşırı sinirliyim gercekten geciştiremiyorum bunu ben. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı da sapıtmış durumdayım.