Merhaba arkadaşlar. Cok zor zamanlardan geciyorum . Eski konularını bilen bilir annem hasta ve duzelmesi icin cok umut vermediler. Diğer yandan bbeegimin beyninde anomaliler cıktı ileride buyuk problemler doğurabilir dendi. Bunlarla mucadele ediyorum bir yandan yavrum bir yandna annem . Konuya gelecek olursam ben bunlarla uğraşırken bir de kvalidemlerlle aile binasina tasincam evimiz satıldığı icin . Onun stresi de ekleniyor ustume cunku bina cok kalabalık kendi cocygu eltimin cocukları surekli in cık in cık ordayken bile bunaliyorum .ve kvalidem bebeğimin hastaligindan sonra cok daha bunaltiyor surekli cocuğa iyi bak şoyle yap boyle yap dun hava guneşli diye dışarı cıkardık esim dedi hatsa oldu ikisi de heralde usuttuler dun dedi . Oğlum niye cikiyosunuz bu havada guneşi gorunce yaz geldi sanmayın bekleyin yaza kadar diyor. Halbuki oncesinde oksuruyorduk zaten. Ben biraz daha resmi olduğum icin eltimdense bana karşı daha mesafeli her şeyi bana soyleyemiyo ama eşime soyluyor. Bu sıra surekli gormek istedikleri icin bir gun gorsunler diye gittik ertesi gun misaifr olduğu icin gittik . Dun hastayım diye gitmedim yoksa 3 gun ust uste orda olmuş olacaktık . Şimdi bugun de annemlere gitmek istesem ne der merak ediyorum cunku dun akşam kepderim sordu bugun niye gelmediniz diye papatya hasta biraz dedi. Bugun anneme gidelim desem ailesi cağırdı da gidemedik diye vicdan yapar ve hanimkoylu haftası yer diye kabul etmez gibime geliyor.
Taşınmak istiyorum 1 yıl diye kabul ettim ama o sure uzuycsk maddi durumdan dolayı biliyorum. Bu kadar ic icelik istemiyordum şimdi cocuklara da surekli kapıyı acmiycsm ve akşam ordan eve giderken de peşine takılıyorlar eltimin ben izin vermiyorum kızımı uyutucam diye engelliycem anca boyle onunu alabilirim. Parka gidiyoruz karşımıza cıkıyorlar markete gidiyoruz karşımıza cıkıyorlar kvalidemle hep birlikte gidiyoruz e cocuklara sahip cıkmaktan eşim yanımda duramiyir bile ben yalnız gitmiş gibi oluyorum . Şimdi de yakınım ama yine ordan ayrılınca kendi binama geliyordum iyi oluyordu şimdi nasıl bir hayat bekliyor beni su 1 ,1 bucuk yıl nasıl gecicek hic bilmiyorum . Oğlumun da aşırı ustune duşuyorlar şekerli şeyler vermedigim halde surekli ısrar ediyolar cocuklar gizli gizli yediriyo .
Size sorum kendime nasıl bir yol bulabilirim normalde pozitif, gittiği yere neşe sacan, durumları yonetebilen bir insanimdir ama bunca şey ust uste gelince kalakaldım .İster istemez kvalideme de surat asıyorum cocuklardan bunalınca cunku eve girerken bile gormesinler hemen peşine takılıp beraber giriyorlar . Calışın diyecekler olabilir fakat kızımın bu hastalığından dolayı kendimi ona adamak istiyorum onun eğitimiyle gelişimiyle her syeiyle kendim ilgilenmek istiyorum ben calsip da kvalideme bıraksam isteidigm gibi egitemem . Cunku oğrenme gucluğu olabilirmiş kreşe vericem kalan zamanlarında da kendi mesleğim olduğu icin onunla kaliteli vakit gecirebilcem.
Karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın .