Ya ben hangi binaya tasindiysam hicbirinde komşuluk kuramiyorum...selamlasirim ayak ustu iki muhabet ederim ama suyunu cıkarıyorlar...sanki bı kural var ortada gibi...zincirleme , birine gidince diğeri cagarmak zorunda ,sonra sıradaki...ya bana boyle kurallar cok itici geliyor...ayak uydurayim diyorum mutlaka o gruptan cıkan kişi ben oluyorum ..sonrada bana gonul koyuyorlar sanki...ayda yılda bi kahve icilse yeter bana o da kısa sureli olsun mumkunse...ne o oyle kahvaltiya cagarmalar beş cayları gunduz oturmaları ...ayhh nedir yani..nasıl bir muhabbet olabilir boyle sık gorusuce...ha gorusmessen dışlanma gibi şeyler oluyor sanki ..ciddiyim sevemiyorum boyle şeyleri...yeni tasindagim binamda bana geldiler bigun hosgeldine..sonra bayan biz sık sık kahvaltıya birbirimizi cagririz ve ben cok acikiyorum erkenden cagarirsin erken kalk falan dedi..bende ipler koptu ..daha yeni tanismisiz bu ne cahillik ya..valla canım kusura bakma ben kahvaltı yi oğleden sonra yapmaktan hoşlanırım size afiyet olsun dedim bozuldu..ama umrumda değil .ya bide bunlar iki uc cocuklu kişiler...nedir bu bina kosturmacasi..evinize kocaniza cocuklarınıza ve kendinize vakit ayırın ya kitap okuyun kitap...ben sanırım omur boyu komşuluk edincemicem işin tuhafı istemiyorumda edinmek..ama hep binaların tuhaf komşusu kimseyle goruşmeyen komşusu durumundayım..onlerinden gecerken kendimi garip hissediyorum napicam ben bu konumda da olmak istemiyorum..nasıl siyrilicam bu değişik tavırlardan..