Merhaba arkadaşlar
21 Şubat 2020 de bebegimi spinal sezeryan ile kucağıma aldım. Daha onceden konu acmıştım, sezeryandan korktuğumu soylemiştim. Normal doğum icin cok cabaladım iki gun de suni sancı cektim ama olmadı. Hic beklemediğim ve planlamadığım bir şekilde bir anda kendimi ameliyat olurken buldum. Korktuğum gibi degildi ama bu durum ve oncesi beni psikolojik olarak cok etkiledi.
Cunku zaten hassas bir yapım var. Cocukluk doneminde, ergenlik doneminde ve bundan iki yıl once depresyon atlattım. Şimdi de sanırım yine depresyona girmek uzereyim,ya da girdim, bilmiyorum.
Psikolojik destek almak istemiyorum. Cunku maddi durum olarak yetemem. Devlette de yeterince vakit ayırmıyorlar ve bir işe yaramıyor. Daha oncekilerden tecrubem fazlasıyla oldugu icin bunları soyluyorum.
Hislerime gelince. Zaten bende her zaman olan belli duşunceler ve hisler var. Bunlar bu donemlerde alevlenip beni huzursuz ediyor. Mesela yaşamak ve olmek bana cok anlamsız geliyor. Nasılsa oleceğimiz bir hayatı severek yaşamak anlamsız geliyor. Bir de kaygı bozukluğu var ki sormayın. Surekli ileriki yaşlarda yapayalnız kalırım, sevdiklerime bir şey olur korkusu. Asıl sebebi ise bu hayatı yalnız cekmekten korkmam. Ha bazen oluyor bu duşuncelerde olmama ragmen hayata baglı ve mutlu olabiliyorum. Ama bir sure sonra yine dipteyim. Bu kez de lohusalık sebebiyle boyle olabilirim.
Bebegime bu hallerim sutten gecer mi diye de duşunuyorum surekli. Annesi yuzunden depresif olmaz inşallah.
Bu arada doğum Hikayemi BlupBlupBlup bu arkadaş icin yazacaktım ama zaten normal olmadı
Neyse diğer sorunum ise cok takıntılı bir anneyim. Ama hastanede doktorlar da dahil herkes bir şey soyleyip kafamı karıştırdı ve bu takıntılı tetiklediler.
Mesela bebegim ikinci gun cok agladı ac dediler mama verdiler hangi marka mama verdikleri aklıma takıldı ve dert ettim. Bebegim iki haftalık ve bunun beş gunu, gunde otuz CC mama verdim durmadığı icin. Sanki onu zehirlendim gibi dert ediyorum. Ama vermeyince de durmamıştı. Meğer ağır geldiği icin uyuyormuş hemen, ac olduğu icin degil. Bunu da saglık ocağında soylediler. İyice vicdan yaptım. Mamayı tamamen kestim sutumu sağıyorum ve emerken yetmezse onu veriyorum. Doğru mu bilmiyorum.
Bebegim meger gaz nedeniyle huzursuz oluyormuş. Masaj, banyo ve Sab adında ilacla rahatlatmaya calışıyorum. Başka tavsiyede bulunmak isteyen varsa cok sevinirim. Sab zararlı mı bir de ona taktım tabi.
Bu surecte sahiplendiğim kedim de oldu.
Her şey cok anlamsız geliyor ve hayata eşim, bebegim ve imanım nedeniyle tutunabiırum
Konum corba farkındayım. Yazma becerim sıfır. Bunun icin ozur diliyorum.
Bu arada 2018 Universite mezunuyum. Boş kalmamak icin kpss calışıp atanmak istiyorum. Sizce iyi geli r mi? Baska ne yapabilirim? Bebekle??