Bir bucuk aydır ayrıyız. Bu donemde derin bir depresyona girdim. Regl duzenim bile şaştı, 22 gundur kanamam oluyor.
Uc gundur daha iyiydim ta ki bugune kadar. Mutsuzluğun, dibe cokuşlerin, heves ve hayal kırıklığının geri geldigini hissediyorum.

Daha 2 gun once depresyondayım mutsuzum diye yazılar paylaşıyordu. Dun doğum gunuydu, yazmadım. Bir sene boyunca fedakarlık yaptım, ilk mesajı atan ben oldum. Bu sefer de o gelsin istedim. Gelmedi.

Doğum gununde bir başkası ona yazmış olacak ki WhatsApp'a girmeyen adam şimdi cıkmaz oldu. Kendime hakim olamıyorum surekli kontrol ediyorum. Bana 'haram temeller uzerine helal inşa edemeyiz' diyen, bunun icin soğuk yapıp sonunda beni ayrılmaya zorlayan adam şimdi bir başkasıyla 'haram temeller' uzerinde ilerliyor, canım yanıyor.

Ben onun yuzunden bu denli zor zamanlar gecirmişken onun bir kere bile 'nasılsın' diye sormaması canımı yakıyor. Benim icin mucadele etmiyorsun, beni kaybetmekten korkmuyorsun dediğimde ne kadar da haklıymışım. Ben hala onda tutukluyken onun hayatına başkasını alması canımı yakıyor. Telefon numaramı dahi silmeden bunu yapması cok daha canımı yakıyor, numaramin kayıtlı olmasını dahi umursamıyor, beni umursamıyor.

Biraz uzun oldu ama desteğe ihtiyacım var. Tekrar depresyona giremem

Guncelleme: hanımlar, o kritik aşamalardan gectim. Abartiyorsun demenizi anlıyorum cunku yazdıklarımı okumadım, hatırlamıyorum hatta ama muhtemelen o anki duygusallıkla abartmışımdır. Cok şukur gecti, zaman her şeyin ilacı. Destek olan, kostek olan herkese teşekkur ediyorum