Merhaba hanimlar evlendigimden beri eşimin ozellikle annesinin sacma sapan duşuncesiz davranışları bitmek bilmedi.benim ailem şehir dışında onlara yakın oturuyoruz.boyle olacağını bilsem bırak yakın oturmayı evlenmezdim bile.sinirlerimi zıplatan,asla olmayacak,yapılmaması gereken bir suru davranışı oldu.kus değiliz ama aylarca evime davet etmiyorum artık bi bebeğim var onu gorsunler diye ara sıra gidiyorum 2 haftada 1 filan.kac seferdir de cebimden para kayboldu bi kaynım eşimin de deyimiyle karaktersiz eşim kendi dedi benim ne kadar paralarim gitti evde bulursa affetmez dedi.evlilik yuzuğum onların evinde kayboldu eşim de ben de biliyoruz ama cok aşırı yumuşak yuzlu fazla iyi niyetli eşim.nisanliyken bana kupe aldı duğun zamanı takacakti o da yok oldu.kayinpederim ilk torunu diye kumbara yaptı 150 lira kadar biriktirdi ona bile tenezzul edip aldı.hic kimse bu duruma bi şey demiyor.evdeki tencerelere kadar satiyor baş edemiyorlar.kp koye giderken tansiyon aletini bana emanet ediyor daha once satmış.oraya gitmekten soğuma sebebim hem kayinvalidemin sacmalıkları hem de defalarca paramın orda cebimden yok olması.esime bu konuyu acsam mı onu da bilmiyorum.gitmiyorum mumkun mertebe.her gun cağırıyolardi ilk zamanlar ben mesafe koymaya calıştım anlamadılar en sonunda cocuğu alıp gitcem dedim biraz cekinir oldular ama eşimi her gun cağırıyorlar.esim de geri ceviremiyor cocuğumuz buyuyunce biz de gelmesini isteriz diyor.her gun defalarca arar kaynanam onu gel cay icelim diye dun de aradı gitmedi bugun banyo yapıp gitti ikimiz de duşunemedik soğuk diye gelince ateşi cıktı şimdi acile gitti ya virus bulaşırsa oralarda şimdi kaynanama ağzıma geleni saymak istiyorum ne var şu gunlerde evden zorla cikarmasa defalarca arayıp gel gel deyip durmasa olur sanki beni de cağırdı gidemem bu salgında dedim bebeği getir dedi yollamam dedim duydu o da şimdi ben ne diyim sinirim artık tavan yapti