Yaklasik 3 yildir mutlu giden bir evliliğim var. Ama eşimle ailesi yuzunden sık sık tartışıyoruz.
Benim ve onun ailesi arasında kultur farkı var. Tabi evlenmeden once bunu biliyordum ama işin icine girene kadar bu durum beni cok da rahatsız etmiyordu. Aslında evlendikten 1 ay sonra evlerine bayram icin gittiğimizde annesine sınır olmaya başladım. Uyumamiz icin bize ayırdığı odaya biz uyurken dalmasi, bavulumu karıştırıp duzeltmeye calışması olumsuz duşunceler gelistirmeme neden oldu. Daha ilk ziyaretimizde bavulumdaki bir kazağı biz esimle disardayken almış uzerine denemiş bir de kenara ayırmış. Bu bende kalsın bana seni hatırlatır diye yuzsuzce konuştu gerisini siz duşunun.

Daha ilk ziyarette bunları yaşayınca zaten ona hic isinamayacagimi anladım. Bir de şu var ki ailesi evimize tek bir mobilya bile almadı. Annemler bize esyali ev verdi ancak onlardan bir sey goremedim. Ben de annem de sunu alin diyecek insanlar degiliz. Annem bir sey almaya gerek yok deyince bana da susmak duştu. Esim de gerek yok deyince ailesinin de canina minnet tabi. Gelinligimi bile esim aldi. Maddi durumları da kotu degildi ustelik. Yalniz esim evlenmeden once tutumsuz ve savruk biri oldugu icin ilk yilimiz kredi karti borcu odemekle gecti.

Ilk başlarda yeni mobilya konusu cok gozume gorunmuyordu ama zaman icerisinde annesinin duşuncesiz tavırlarını gordukce bazı şeyler batmaya başladı. Bu arada da bir cocuğumuz oldu. Tabi cocuktan sonra daha da cekilmez bir hal almaya başladı benim icin. Emzirirken odaya girmeler, ne yapmam gerektiğini soylemeler, benim hic tasvip etmedigim sakalar yapmasi da tuzu biberi oldu.

Bana evlendiğimde hic-bir şey yapılmadığını soylediğimde de annesi biz yapalım dedik esin gerek yok dedi bir şey eksikse bana soyle alırız diyor. Ben de bundan sonra ne yapacaksanız torununuza yaparsınız dedim.

Şimdi de cocuk odasinin balkonuna cam yapilmasi gerekiyor. Eşime ailenden rica et dedim. Once aydan aya para gondereceklerken sonra birden fikir değiştirip sadece bir kısmını verebileceklerini soylediler ve ben bunu bugun oğrendim.Ben de eşime eğer bir kuruş bile biz odeyeceksek kabul etmiyorum demiştim. Esim bunu bile bile hepsini odemeyeceklerini bana bugun soyluyor ve bu yuzden kavga ettik.

Torunları icin bile ellerini taşın altına koymuyorlar ustelik bunu yapacak durumları da var. Kotu insanlar demiyorum. Sadece maddiyat yuzunden de değil onlara isinamama neden olacak pekcok sebep var. Annesinin de beni hacca gonderin katı meyve sikacagi alın diye sacma sapan talepleri var.

Biraz uzun oldu ama artık annesine nasıl tahammul edeceğimi bilmiyorum. Onun yuzunden eşimle hep aramız bozuluyor. Sizce ne yapmalıyım?