Arkadaşlar merhaba. Yaşım 28. Yani şu yaşa geldim hala şu durumdan kurtulamadım yaşadığım duruma gelecek olursak: Ben ilişkilerimde hep aynı şeyi yaşıyorum. Bir kişi karşıma cıkıyor. Once baya ilgili tabii benim de ilgimden emin olunca o kişi bir anda uzaklaşıyor ben ayrılma kararı alıyorum. Hadi bunu başım dik yapabilsem hic sıkıntı yok. Ama ayrıldığımda barışmak icin caba gostermezse vs. o zaman bende geri vites oluyor. Bu sefer de karşıdaki insan iyice havalanıyor tabii. Ben kendimi iyice rezil etmeden o ilişkiden cıkamıyorum. Rezil olduğumda da kesin bittiğini algılıyorum. Kesin bittiğini anladığımda da sıkıntı yok mesela ustunden 2 hafta gecse başıma silah dayasalar ne arar ne sorarım. Buradan anlıyorum aslında sevmediğimi yani sevsem herhalde 2 haftada unutmazdım. Ama o ilk ayrılık anlarında gorseniz sanki aşk acısı cekiyorum sanırsınız. Arkadaşlar benim sormak istediğim şu: Aranızda boyle bir şeyler yaşayıp sonra kendini duzelten var mı? Yani ilişkilerimi artık bu kaderden kurtarmak istiyorum. Seviyorsam duzgunce bir ilişkiye devam edebilmek sevmiyorsam duzgunce bitirebilmek istiyorum. Lutfen saldırıcı bir şekilde konuşmayalım. Durumun icinde değilken ben de her şeyin farkındayım lafa gelince mangalda koz bırakmam. Ama o sacma ilişkinin icindeyken kendimi rezil etmeden bir turlu kurtulamıyorum. Beni aydınlatabilecek cozum onerebilecek var mı acaba. Şimdiden teşekkur ederim.

Not:Bu arada arkadaşlar şu anda ben bu tarz bir ilişki icindeyim. Birkac kez ayrılmak istedim. Sonra geri dondum(Biliyorum salaklık) O da kendini iyice bir şey sandı. Hatta biraz once arayıp evet evet kendi arayıp. Beni sacma sorularınla sıkıyorsun, boş konuşuyorsun filan dedi. Şimdi evet ben ayrılayım ama kendime guvenmiyorum. O an cok kararlıyken birden pişmanlık icinde kıvranıyorum. Yardım edin değişeyim. Şu ilişkiden sacma ilişkiden başım dik ayrılayım.