Merhaba. İcerisinde olduğum ve beni uzen bir durumu anlatıp yerimde olsanız ne yapardınız diye sormak istiyorum. Gectiğimiz sene nişanlandım. Nişanlandıktan sonra nişanlımla birlikte evi boyattık, tadilat işlerini yaptırdık, temel eşyalarımızı alıp yerleştirdik. Bu sure zarfında kayınvalidem ve kayınbabam bir kere olsun cıkıp evin son durumunu merak edip bakmadılar, bir ihtiyacınız var mı diye sormadılar malesef, maddi beklenti anlamında değil, manevi destek anlamında da birşey goremedik. Herşey icin ben ve nişanlım koşuşturduk. Nişanlım askere gitti daha sonra. Gectiğimiz hafta kayınvalidem nişanlımı aramış. Ben işe gidip geliyorum, evdekilere korona bulaşmasın, sizin evde kalayım karantinaya alayım kendimi demiş. Ki hani işten de ayrılmadı hala işe devam ediyor yani korona ne zaman biterse artık. Ancak sorun şu ki "evde doğalgaz, musluk bataryası, ocak, beyaz eşya vs" hicbir şey yok bir tek duşakabinin bir tane muslugu var yani mecbur kendi evine gidecek yine bazı gunlerde. Oturma odası takımı ve yatak odası takımı var. Bir de perde diktirmiştim 3 ay peşine koştuk yanlışlık cıktı surekli diye, onları da bazanın altına kaldırdım duğune daha var diye, camlara gazete yapıştırdık.
Neyse kayınvalidem arıyor nişanlımı. Birlikte karar veriyorlar kayınvalidemin evlenince oturacağımız evde kalmasına. Ben karar alındıktan sonra haberdar oluyorum. Saygıyla karşıladım kotuye yormak istemedim hatta bir ihtiyacınız olursa haber verin getireyim vs. dedim. Yinede insan bekliyor kızım durum bu bu rızan var mı diye sorulmasını ama sorulmadı.
Guneşlik var mı evde diye beni aradı kayınvalidem. Ben de ben onları evlenene kadar asmayacağım camlardada gazete var dedim. Tamam dedi kapattı telefonu eve yerleşmesine daha 2 gun vardı. Herhalde perde ya da bi ortu alır gelir cama perde istiyorsa diye duşundum. Eve geldiği gun beni aradı, 5dkya gelde bana hangi perdenin neresinin olduğunu goster dedi. Şok oldum. Kırmamak icin tekrardan nazikce ben evlenene kadar asılmasını istemiyorum dedim. O işi gec, bu ev guneşliksiz olmaz parası neyse veririm ya da aynisini diktiririm dedi (bunca zaman hicbir şeye destek olmayıp bunu demesi ayri birsey) .. Pencerede gazeteler var diyip olayı kapattım ve telefonları kapattık.. Sonra markete giderken bir de ne goreyim.. Perdeleri bazanın altından cıkartıp asmış... Nişanlımı aradım daha sonra boyle boyle oldu demek icin, bir daha kayınvalidemle yuz goz olmak istemedim, nişanlıma evde sigara icilmemesini soylemesini istemiştim konuşurlarken laf arasında, astımım var ev bir daha boyanmayacak koku sinmesin diye. Annesine anne perdeleri zaten asmışsın artık birşey diyemiyorum ona ama senden ricam evde sigara icmesen dediğindede suratına telefonu kapatmış kayınvalidem. Ki benim astımım oldugunu da biliyor. Yok evide terkedecegim buraya da perde takacagim vs demiş -ki ben evde kalmasina birsey demedim, esyaya onem veriyor olsaydim koltuga da oturmasin dolabimida kullanmasin derdim- .. Sonra da kayınvalidem ve nişanlımın erkek kardeşi nişanlıma bir ton sayıp 1hafta boyunca nişanlımla konuşmadılar.. Nişanlımda kendi ailesine ağırlığını koyamayıp bana "bir perdenin lafını mı ettin, ben senin ailene boyle yapmazdım" dedi. Bende olayın perde olmadıgıni yok sayılmak oldugunu soyledim anlamadı yinede.. Benim ailem zaten ne eve girerdi ben girmeden, ne de ceyizlik eşyalara dokunurdu sormadan dedim.. Nişanlımda "perdeleri birlikte aldık evin eşyası sayılıyor ceyizin sayılmıyor, ceyizin olsa zaten dokunmazdı" dedi.. Bu cumlesinde de parasını biz verdik anlamında birşey hissettim.. Ancak evlilik masraflarini maaşı+ dedesinin evi dosememiz icin verdigi parayla doseyebildik. Anne babasinin dedigim gibi ne maddi ne manevi bir katkisi yoktu.. Napacağımı bilmiyorum yerimde olsanız ne yapardınız.. Kayınvalidem hala o evde kalıyor bu arada.. Gecen sokağa cıkma yasağı gelince kendi evine gitmiş duş alıp oturmuş yatmış, bu nasıl karantina anlamadım zaten..