Merhaba guzel arkadaşlarım,
Oncelikle konu başlığıma tıklayıp okuduğunuz icin hepinize teşekkur ediyorum.
2001 yılından beri calışan bir oğretmenim.Bugune kadar kendime ozel olarak aldığım bir bileziğim bile yok.
Ne var ne yoksa hepsini eve ve arabaya yatırdık.
Arabayı eşim kullanıyor.17 yıldır ehliyetim var ancak araba pistlerinden başka bir yerde araba kullanmadım.Haliyle unuttum hic bir pratiğim yok arkadaşlar.
Okulum evime uzak.İki arac değiştirmek gerekiyor.Eşimin iş yeri ise evimize yuruyerek 5 dakika uzaklıkta. Ancak arabasız evden cıktığını bugune dek hic gormedim.
Nereye gitsem ya otobus ya minibusle gitmem gerek. Ya da eşimin musait zamanını beklemek zorundayım.
Ailem ve arkadaşlarım akrabalar halen neden araba almadığımı sorup biraz da sucu bende buluyorlar.
Eşime bu konuda ne soylesem, “ tabi, ooooldu sana ucak da alırım, merak etme, he he...” tarzındaki soylemlerini duyuyorum.Asla alma taraftarı değil. Ben de cok pratiğim yok diye cok da ustelemiyordum.
Ancak en son olayda benim de artık calışan ve cocuklu bir bayan olarak bir arabamın olması gerektiğini duşunuyorum.
En son olay derken, gideceğim yere eşim bırakmadı. Elimde eşya ve kucağımda cocukla otobuse bindim.Ve bayağı yol yurudum.
Şimdi arkadaşlar, sizce ben araba almak icin ısrarcı olmalı mıyım? Ne dersiniz?Kullanabilir miyim? Eşimi nasıl ikna ederim?
Değerli fikirlerinize ihtiyacım var.Hepinize ayrı ayrı teşekkur ediyorum.