İyi akşamlar. Lutfen sadece yazdıklarıma cevap verin. Verebileceğim her ayrıntıyı vereceğim size. Bu gece hic iyi değilim, lutfen yardımcı olabileceğinizi duşunduğunuz hicbir cevabını esirgemeyin.

26 yaşımdayım. Yıllarca ailemle yaşadım. Kalabalık bir aileydik.iyi bir maaşla iş buldum, kasım ayında Antalya'ya taşındım. her şeyi ve herkesi arkada bırakıp radikal bir kararla apar topar geldim buraya. bir ev tuttum, ailemin desteğiyle gelmeden bir araba aldım, minik minik eşyalarımı alıp tek başıma yaşamaya başladım. uzun ve keyifsiz bir ilişkiden cıkalı cok uzun zaman olmuştu. iş yerimde biriyle tanıştım. benden 9 yaş buyuk biriydi. mesleklerimiz yakın ve aynı alanda calışıyoruz. birkac hafta icinde apar topar nasıl olduğunu anlamadan bir ilişkinin icinde buldum kendimi. ilk başlarda cok ilgiliydi. naif, duşunceli davranıyor, beni her ortama davet ediyor, tum cevresinin icine sokuyor, sabahlara kadar eğleniyorduk.
Sonrasında birkac gece kalmaları sonrası baktım ki benimle birlikte yaşamaya başlamış, eşyalarını ufak ufak taşımış, banyomda diş fırcası, giyinme odamda kıyafetleri.. bundan rahatsızlık duymaya başladım. birinin evine yerleşeceksek bu konuşulmalıydı, ben boyle bir duruma alışkın değildim falan filan. uzatmak istemiyorum. bir anda mutfak masraflarını, aracın yakıtını, gittiğimiz yerdeki hesapları ben oderken buldum kendimi. ilk başta o kadar verici davranıyormuşum ki, duşununce kestim hemen. Ulan bu adam benimle bunun icin mi birlikte yoksa? korkusu oluştu bende. birkac şakası, esprisi gıcıkladı icimi.

170 boyunda 58 kilo, kumral biriyim. cevrem tarafından beğenilirim. fiziğim, vucudum, tuylerim, konuşmam, yurumem, giyinmem, yemek yapmamam bir anda her şeyim eleştirilrken buldum. ağzından guzel bir laf duymak cok zorken bunlar oylece cıkıyordu. cok kavgalar ettik, cok tartıştıki ona yaptıklarının yanlış oldupunu anlatmaya calıştığımda paragoz, pinti, alıngan, her şeye surat asan, şakadan anlamayan ilan edildim.

kendini beğendiğini surekli dile getiren, cevresiyle ovunen, arkadaşlarına ve ailesine karşı aşırı iyi ama bana karşı surekli bir durtukleme halinde olan, her hareketimi eleştiren, cabucak sinirlenen, duygularını ifade edemeyen bir adamla birlikte olduğumu fark ettim. ve tum alanımın kuşatıldığını. bir tane bile kendi kendime edindiğim arkadaşım yok antalyada. tum iş arkadaşlarım onun da iş arkadaşları, neredeyse kapı komşusuyuz. O kadar bunaldım ki. bu işi cok zor şartlarda edindim, vazgecemem. ama oyle guzel duygularla başlayıp oyle guzel kullanıldım ki bu olanları o gozumun onundeyken atlatamam. İcimde kocaman bir hayal kırıklığı var. kendimi yalnız, bomboş, caresiz hissediyorum. hic boyle hayal etmemiştim. ne yapmam nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. biri bana SEVİLMİYORSUN ELİF desin. sevmiyor seni, kullanıyor diye yuzume haykırsın istiyorum. bir yandan da gelsin dizlerinde ağlayayım, beni neden sevmedin bana neden bunu yaptın diyeyim istiyorum.

HİC İYİ DEĞİLİM YARDIM EDİN...