Merhaba. Daha oncede konu acmıştım. Eski sevgilimle aynı işyerinde calışıyorum aramızda gecen olayları anlatmıştım. 6 ay oldu. Benle birlikteyken eski sevgilisine dondu. Bana yalan soyledi ailevi sorunlarım var diye. Meğersem o kıza donmekmiş. Ama okadar seviyordumki bunu oğrendiğimde dunyam başıma yıkıldı. Yapayalnızdım bu hayatta ilk defa birine guvenmiştim. Okadar guvenmiştimki hic yaşamadığım şeyler yaşadım onunla. Sonra ara vermek istedi. Bende birlikteliğimiz bilindiği icin akrabalarıma rezil olurum korkusuyla yalvardım bırakmasın diye birde gercekten sevmiştim, hocaya bile yazdım buna şahit oldu beni işten cıkarmak icin bunu kullandı. Hepsi hataydı ben boyle bir insan değilim ama insanın basireti bağlanır ya oyle oldu. Arkamdan kendini haklı cıkarmak icin beni rezil etti ufak yanlışlarımı kullandı. Yengemde kaldım bir sure patronlarım filan akrabam onların eşleriyle dedikodumu yaptı. Bana şunu dedi o cocuk seni kullandı ben sana demedimmi kullandırmayın dayınızın başını one eğdirmeyin. Dunyam başıma yıkıldı. O an okadar ağladım ki okadar caresiz hissettim ki. Aradan6 ay gecti hala yanımda o kızla konuştuğunda başımdan aşağıya kaynar sular dokuluyor. Psikiyatri ilacı kullanıyorum o bile etki etmiyor sanki. Birde okadar alaycı ne konuştuğunu bilmeyen bir insan ki şaka yollu bana hayatının en buyuk hatası olduğumu soyledi iki kere. Niye bukadar uzulduğumu bilmiyorum. Ama nasıl bu kadar vicdansız olabilir. Hem birini kullanıp at hemde hata olarak gor. Burda kullanılan oyuncak olan ben olmuşum meğer. Sadece beni sevdiğini duşunduğum bir insanı sevdim. Hayatımı kararttı. Kullandı attı gitti bıraktı beni. Alaycı tavrıyla hala yıkup dokuyor. İlahi adalet tecelli edermi gercekten?