Merhabalar.26 yaşındayım lisede sevgili diyebileceğim biri oldu sadece o da cocukca bir şeydi.Universite bitti boyle. Goreve başladığım zaman masallardaki insanlar karşıma cıkacak sandım acıkcası(şu an anlıyorum bu cok buyuk yanılgı) ama bunu cevre de yapıyor “ayy sen bi başla goreve o zaman goor” ben de buna inanmak istedim galiba en son. Goreve başladığımda biri cıktı karşıma yuz yuze geldim ilk defa biriyle bir de o kadar cok şey soyledi ki resmen umut bağlamışım ona. Ama olmadı. Bende resmen yıkım oldu cok cok uzuldum. Bir şekilde gecti zaman. Şubat ayında arkadaşımın kuzeni arkadaşımı soktu araya vs. Arkadaşım diyor ki bana cocuğun niyeti cok ciddi babanı falan araştırmış, beni beğenmez istemez diyor ama bir goruşun dedi. Ben de mesajına cevap verdim konuşmaya başladık cok uzatmayayım arada cok şey oldu uzun ilişkisi biteli daha 2 ay olmuş gelmiş bana yazmış sonra emin olamadı resmen kendinden ben de hissettim bunu. Soyledim acıkca ama inkar, arkadaşımı tekrar devreye sokma derken tekrar konuştuk.Bu arada kendisi asker aynı ilin farklı ilcelerinde gorev yapıyoruz. O eski gorev yerine gitti sonra dondu 1 hafta oldu ben okul tatil olunca memlekete geldim.İlk gun gideyim diye bilet baktı resmen. Ben buraya gelince arkadaşıma mesaj atmış virus olayı kotu oldu yanına gidecektim ama kaldı virus bitene kadar yavaş yavaş ilerlemeyi sectim sence nasıl falan demiş. Arkadaşım bile dedi ki bu bahane arıyor, bunları da sana soyleyeyim diye soyledi kesin insan bi telefonla sesini de mi duymaz dedi. Ben de dedim ki surecin uzayacağı belliydi 1 gun kal goruşelim dese kalırdım ama bence cocuk resmen kendine zaman kazanmak istiyo. Galiba diyo ki bu sırada eski sevgilimi unuturum odaklanırım diye duşundu herhalde. Arkadaşım o senin verdiğin değeri sana vermiyo goruşmeyi kes uzulmeni istemiyorum dedi. Doğum gunumu bile kutlamayınca bende tamam dedim. (Kutlamadan kastım hediye vs değil yanlış anlaşılmasın sevgilim değil sonucta bunu beklemedim, normal bir doğum gunu mesajı gelmedi)(Bu arada şubatta mesaj attığında ilk gunler 6- 7 saatte mesaj atıyordu resmen ve arkadaşıma o gunlerde demiş ki ben yanlış yaptım kafamı toplayamıyorum erken davrandım mesaj atmakta. Bunu duyunca cok bozuldum.)Cocuğa değer vermeyip, onemsemediğin baştan beri cok belli. Sana hayatında mutluluklar diliyorum dedim. Cevap bile gelmedi 2 gun bekledim sildim sonra her yerden. İnsan cevap bile vermez mi bu kadar mı onemsemez.Olayın uzerinden 2 hafta gecti ben hala uzuluyorum kendime cok kızıyorum ama bunu nasıl yeneceğim bilmiyorum. Eğer birini hayatıma alıp konuşmaya başlarsam resmen ona umit bağlıyorum hemen bi de o da gelecek planları, gelecek gunlerden bahsedince inanıyorum duşunmese soylemez sanıyorum her seferinde. Ve değersiz hissettiriliyorum bana gelince mi boyle oluyorlar başkasına değiller duşuncesi oluyo. Hayatımda bir sonraki evreye bile gecemedim resmen hep boyle bitiyo. Nasip olmuyor bir turlu.Bazen diyorum şimdi boyleysen sevgili olup ayrılsan ne yapacaksın ama hep aynı son.Cevremdede gorduklerimden sonra zaten doğru kişi hic olmayacakmış gibi hissediyorum. Bir de bana bakmaz, istemez deyip ulaşılmaz gorurken ulaşınca niye değişiyor bu tavır.Bu arada bir arkadaşım bu olayda aynı memleketlisiniz, aynı yerdesiniz, mesleğin vs derken bu cocuk senin peşinde koşmalıydı şu an bunu yapmıyorsa duşunmene bile gerek yok dedi. O zaman sorguladım dediğini ama birinin bu kadar caba gostereceğine hic inanamıyorum artık. Bir de bu cocuk bana sen benden daha guclusun buna eminim artık diye bi cumle kullanmıştı arkadaşım erkekler guclu kadın istemiyor dedi Bu cok sacma değil mi ne istiyorlar o zaman gercekten anlamıyorum.Hayatımda olmak icin olsun diye bir şey istemedim ama tabi ki ben de istiyorum guzel şeyler yaşamak. Hic yaşamadım boyle şeyleri birinden bir gul, bir hediye almışlığım yok. Hep tek başıma mucadele halindeyim hayatta. Ama kendim icin ne yapabilirim, nasıl boyle birini hemen hayatımda olacak gibi gormeyi bırakıp uzulmemi engelleyebilirim, gercekten kendime ne yapmalıyım size sormak istiyorum