Universitede tanıştık. 6 yıllık birlikteliğin ardından cok severek evlendik. 4 yıllık evliyiz. 1 yaşında oğlumuz var. Ruh eşimle evlendigimi duşundum hep. Sevgili olmanın otesinde arkadaşız da. Ailelerimiz uyumlu. Zevklerimiz ortak. Arkadaş gruplarımız uni den beri ortak. Eşim espirili, duşunceli, merhametli biri. Dışardan bakıldığında ailelerimiz de dahil olmak uzere herkes mukemmel bir evliliğimiz olduğunu duşunuyor. Aslinda ben de oyle sanıyordum ta ki cocuğumuz doğana kadar. En başından beri esim ev işlerine yardımcı olmayı sevmezdi. Evdeki zamanını hep tv izleyerek, ps4 oynayarak vs gecirirdi. Suyunu bile eline getirirdim her zaman. Zaman zaman bu konuda şikayet etsem de bunu hep şaka yollu yapardım. Aramızda hic sorun olmamıştı. Ama bebeğinizle beraber sorumluluklarimiz artti. Esim oğluma cok duşkundur oyunlar oynar giydirir vs. Ama hepsi bu. Ne yemeğine karışır ne eve yardım eder. Duşa girmek veya yemek yapmak icin zamana ihtiyacım varken bile cocuğa asıl bakması gereken benmisim o en fazla 15 dk oyalaması gereken yabancıymış gibi davranır . Isım bitince oğlumu ben alırım o yatar. Adam 1 yıldır cocukla ilgilenmiyorken kanepeyle aşk yaşıyor resmen. Surekli yorgunum diyor. Hep bir şikayet. Ben de calisiyorum. Ama ev isleri de tum yukuyle bende. Hic onun gibi şikayet etmiyorum.

Cinsellik desen onun icin de hep yorgun. Onun icin ayrı konu acmıştım zaten değişen bsy yok. En basit fiziksel aktivite gerektiren seyler icin bile iki saat oflar puflar. Misal h.sinu cocugu dr a kontrole gotureceğiz. Gunler oncesinden oflayıp puflamaya başlar. Annemlere yakin oturuyoruz h.sonu ya annem bize gelsin ya biz bir iki saatligine de olsa ona gidelim ister ki cocukla kendi ilgilenmek zorunda kalmasın. Nasıl anlamlandirmak lazim bilemiyorum ama ustune olu toprağı atılmış gibi tabiri aynen onun icin uygun. Varis problemi var mesela yorgunluğunun coğu ondan da kaynaklanıyor muhtemelen. Iyi bir dr buldum bununla ilgili. Randevu da kendim aldim kac kez iptal etti. Sonra giderim deyip erteliyor. Sanki biz evden gitsek gunlerce evde ps4 oynasa yattığı yerde yemeğini suyunu veren biri olsa dunyalar onum olacak gibi. Ister istemez ondan sogudugumu hissediyorum ve bu beni cok mutsuz ediyorum. Cunku bu adam benim yıllar once asik oldugu m adam degil. Bu miskinliginin beni yorduğunu kac kere ama tatlı dille ama sert bir bicimde anlattım ama beni ciddiye almıyor. Kucuk cocugu olan herkes boyle. Buyuyunce şunu bunu yapıcaz vs anlatıyor. Ama sadece beni su an susturmak icin konusuyor gibi geliyor. Belki de haklı olan odur bilemiyorum ama ben hem manen hem fiziken o kdr yorgunum ki...iyi şeyler duymaya ihtiyacım var. Cocuk buyuyunce evliliğimizi geri kazanacak miyiz?