Kızlar merhaba.

Derdim cok buyuk ve dışardan birilerinin tavsiyesine cok ihtiyacım var.

6 yaşında bir oğlum var ve bundan 2 yıl kadar once eşimden boşandım. Boşanmayı ben istedim. O kadar cok istedimki boşanmayı onume dağlar cıksa onlarıda yıkar gecer yinede o evde durmazdım.

Ufak tartışmalarımız oluyordu ama o akşamki cok kotuydu.

Evden gitmesini istedim ama o gitmeyince o zaman ben gidiyorum dedim. Ailemi aradım, onlar gelene kadarda oğlumun ve kendimin birkac esyamızı toplayıp valize koydum. Bu arada eşim surekli, lutfen konuşalım yapma etme deyip duruyordu. Ama o evde kalamazdım, kalmaya zerre kadar tahamulum yoktu. Tahamulum kalmamıştı. Ailem gelincede onlara tek laf ettirmeden, oğlumuda aldım ve gittik. Annemin evine dondum. İcimde hic uzuntu yoktu ve daha oncede birkac defa boşanmayı duşunduğum icin kararımı vermiştim boşanacaktım. Şimdi o gunleri duşunduğumde annemin beni olumsuz yonlendirdiğini fark ediyorum. Bana hic yapma kızım demedi. Kızım sen gel dedi biz sanada torunumuzada bakarız dedi. O ilk gunler okadar rahattımki sanki omuzlarımdan buyuk bir yuk kalkmıştı. Bir ay sonrada eşyalarımın tamamını aldım. Sonra eşimin karşısına gecip onu sevmediğimi, hic saygımın kalmadığını, annemin evinde cok ama cok mutlu olduğumu ve boşanmak istediğimi soyledim. Karşımda guclu durmaya calışıyordu ama biliyorum ici paramparca olmuştu. Biliyorum cunku cok duygusal bir insandır. Sonra kalktım konuşmamız bu kadar diyip evden cıktım. Hic sesini cıkarmadı cıkaramazdı cunku cok kararlıydım. Ertesi gun butun sosyal mecralarda eşimi engelledim. Hicbirinde beni goremiyordu artık. 3 ay once işten cıkarılmıştı, surekli iş arıyordu. İnşaat muhendisiydi ama iş bulamıyordu. Oğlumu hergun okuldan alıyor parkta oynatıyor annemlere bırakıyordu. Bundan dolayı oğlum surekli babasını soruyordu. Asla gostermemezlik etmedim oğlumu eşime. Bu kadar baba diyeceğini hic duşunmemiştim, oğlum surekli babayı sayıklıyordu. Oğluma babayla anlaşamadığımızı ama onu ikimizinde cok sevdiğini soyluyordum ama anlamıyordu daha 3,5-4 yaşındaydı. Şu anda 6 yaşında ve hala babacı benim oğlum.

Sunuda belirteyim eşim asla aldatmadı beni, elini bir kere bile kaldırmadı, sigara kullanmaz, alkolu yoktur. işinden dolayı cok gec geldiği olurdu. Bazen banyo yapmadan yatardı, ayaklarını bile yıkamazdı... son zamanlarda herseyi batar olmuştu, bazen telefonda oyun oynardı ve bu beni cıldırtırdı... o telefonu camdan fırlatasım gelirdi. O evde ne yemek yapıyordum ne de utu, hicbirşey icimden gelmiyordu.

4 yıl calıştığı son firmada maaşını hep gec alırdı hatta 3 ay maaş almadığı oldu ve benim kartlarım sonuna kadar doluydu. Maaşını yalvar yakar, yarım yamalak alır kredi kartlarımızı oderdi. Sonra işten cıkardılar, tazminatını bile zor odediler. Kalan maaşlarını odeyemediler, iflas ettiler. Ailelerimiz bize destek olamazlardı emeklilerdi ve butceleri belliydi. Buda evi terk etmemde ayrı bir etkendi. Anlayışım, sabrım, tahamulum, sevgim, hersey tukenmişti. Para onemli değildi ama onemliydi işte. Butun olanaklarımızı oğlumuza aktarırdık. Ve tum bunlar beni cok bunalttı ve boşanmamda etkili oldu. Şunu belirtmeliyim boşanma esnasında beni hic zorlamadı (ben onu cok zorladım).

Ailem ilk başta bana ve oğluma karşı cok iyiydiler fakat boşanana kadar surekli beni destekleyen annem ve babam boşanmadan sonra bambaşka oldular. Duzenleri bozulduğu icin banada oğlumada kızgınlar. Ve ailemle cok problem yaşamaya başladık. Oğlumla oturup bir kez oyun oynamadılar. Oğlumla hic ilgilenmediler. Onlarında elinde telefon surekli sosyal sitelerdeler ya da televizyon izliyorlar.

Kimseyle beraber olmadım. Eşim ne yaptı ne yapıyor bilmiyorum. Belki de hayatında birileri vardır.

Dostlar ben pişmanım. Bu pişmanlık okadar ağırki inanın taşıyamıyorum. Pişmanlık beni olduruyor. Fakat kapıları okadar sert kapattımki eşime nasıl doneceğimi bilmiyorum. Oğlum gece gunduz baba diyor ve hep onu aramak istiyor, konuşmak istiyor. Goruştuklerinde de babasını bırakmak istemiyor, ağlıyor. Onun daha fazla uzulmesini istemiyorum.

Cevremde boşanıp tekrar aynı kişiyle evlenen ornekler var ama onlar benim gibi giderken yakıp yıkmadılar. Ben cok kotu davrandım : (

Ne olur bana yol gosterin. Soracagınız sorular varsa onları da memnuniyetle cevaplarım yeter ki yardımcı olun fikir verin.