Yeni doğan bebeklerde solunum sıkıntısı, veya tıbbî adıyla “Respiratuar Distres Sendromu” ozellikle premature (erken doğum) bebeklerdegorulen bir durumdur. Akciğerlerde yeterli “surfaktan” (akciğer yuzeyinde oksijen dongusunun sağlandığı doku birimi) uretiminin gercekleşmemesinden kaynaklanan bu problem, nadiren genetik sebepli de olabilmektedir. Bu sorun, yeni doğan bebeklerin %1’lik diliminde gorulmektedir ve “preterm” (37 haftadan once doğan) bebeklerin en onemli olum sebebidir. Ayrıca, diabetik annelerin bebeklerinde ve premature ikizlerin ikinci bebeklerinde bu sendrom daha sık gorulur. Belirtileri Solunumun sık olması, goğuste cekilme, inleme ve hırıltı gibi normal solunum sıkıntısı semptomlarına ek olarak, apne (solunum durması) donguleri yaşanabilir.
Ayrıca deride soluk gorunum ve “hipoksi” (solunan havada oksijenin azlığı) kaynaklı dolaşım bozuklukları da onemli semptomlar arasındadır. Teşhisi icin goğus x-ray cekiminden yararlanılan bu sendromun en tehlikeli donemi ilk gundur. İlk gun kotuye gidiş sergileyen sendrom, 2-3 gun icerisinde duzelme yoluna girmektedir. Tedavisi CPAP (surekli pozitif solunum yolu basıncı) ile oksijen verilir ve kan değerlerini duzenlemek icin damar ici sıvılarla takviye yapılır. Bebeğin durumunun kotuye gitmesi halinde, “endotrakeal entubasyon” (ağza takılan solunum borusu) uygulaması ile aralıklı nefes verilir. Bu borudan aynı zamanda dış kaynaklı surfaktan da verilir. En sık kullanılan surfaktan, inek akciğerinden elde edilen Survanta olup, cok duşuk ağırlıklı premature doğumlarda dahi olum oranını %30 azaltabilmektedir.