Aslında sorun değil ama ben cok takıyorum kafama..
eski konumu bilenler bilir, nişanlımla kotu bi surec yaşadık, bu sure icinde kayınvalidem beni arayıp “aranızda ne olursa olsun,sen benim kızımsın, baş tacımsın, bişey olursa bana anlat cozumu beraber bulalım..kestirip atma emi kızım” demişti.. bende ertesi gunu arayıp nişan atmayı duşunuyorum diye konuşmuştum (kafam cok karışık ve uzgundum) bu olaylar kapandı.. ama nişanlım ailesine beni korumak, onların da burnu surtsun diye hic bi şekilde konumuzu acmıyor ve icten ice cok uzuluyor bu durumda olmamıza..
Cunku biz annesiyle cok yakındık. en azından benim tarafımdan...
Ben her hafta mutlaka giderdim yalnız kadın diye,hep beraber yemek hazırlardık.
uzun lafın kısası ben kayınvalideme bi cicek yaptırıp anneler gununden bi gun once gitmek istiyorum (anneler gunu diye geldi zoraki oldu diye duşunmesin o yuzden 1 gun once) el opmekle ağız aşınmaz derler.. ama nişanlıma galenia benim icin bitti ben onu kızım gibi seviyordum artık hic bişeyinize karışmam demiş bende nişanlıma bana bunu anlatman daha cok kinlendirir beni sen karışma biz anne kız cozeriz ben onun gonlunu alırım dedim..
İcten ice cok korkuyorum gittiğimde gerginlik olursa diye belki gercekten kadını kırdım ozur dilesem de bana eskisi gibi olmayabilir ama yinede gitmeli miyim?