Sorunum en yakın arkadaşım . Cok seviyorum. Her sorununda bugune kadar yanında oldum . Onunla guldum onunla ağladım. Cocuğu olmuyordu onun icin dualar ettim . Kendi evladımın sevincini bile yaşayamadım o incinmesin diye. Şimdi rabbim onu da bir evlatla mujdeledi ama gene memnuniyetsiz. Her konuda hep uzgun hem sıkıntılı. Ağzından bi kere ayy bugun de ne kadar mutluyum ya dediğini duymadım hep bir sıkıntısını anlatıyor ve malesef hep aynı konu. Artık tahammul edemiyorum . Aradığında acmak bile istemiyorum. Benimde enerjimi aşağı cekiyor . Onu incitmeden nasil soylesem bilmiyorum