Herkese merhaba. Uzun zamandır beraber yaşadığım ve son zamanlarda hep evde olmanın getirdiği boş zamandan dolayı daha cok kafama takılan bir durumdan bahsetmek istiyorum. Ne yaparsam yapayım icimde bir olmamışlık hissi var. Nasıl kelimlere dokmem gerektiğini bilemiyorum zorlanıyorum acıkcası. Orneğin bazen bir yerde cok mutlu bir fotoğraf gorduğumde mideme yumruk yemiş gibi oluyorum. Kıskanclık değil ha, asla icimdeki boşluğu doldurup o kadar mutlu olamayacakmışım hissi. Genel olarak kendimi ezik goruyorum. Yeterince başarılı değilmişim, yeterince kulturlu değilmişim, cevremdeki herkes tum bu konularda benden fersah fersah ilerideymiş gibi. Ama bu konularda da calışıyorum yani. 5 yaşında okumayı oğrendim o gunden beri deliler gibi kitap okurum, iyi secerim kitaplarımı da. İyi filmler izlerim. Kaliteli muzik dinlerim. Psikolojiyle ilgilenirim. Yetenekli olduğum konular var biliyorum. Sahnede herkesi kendime hayran bırakırım mesela. Cok guzel şeyler yazarım, edebiyattan, şiirden anlarım. Ama hep bir eziklik var. Cok cok tanıdık ortamlar dışında, ki bazen onlarda bile, fikirlerimi beyan edemiyorum aynı eziklik ve ben kesin yanlış yaparım korkusundan. Dışarıdan cok rahat ifade edebiliyor gibi gorunuyorum ama icimde bunları yaşıyorum. Gun sonunda yalnız ve eksik hissediyorum, asla mutlu olamayacakmışım gibi. Surekli depresif takılan biri gibi duşunmeyin lutfen, cok da espri yaparım cevremdeki insanları guldururum. Ama oyle işte hep bir eksiklik, olmamışlık hissiyle beraberim. Yine biraz daha cok seviyorum eskiye nazaran kendimi ama. Ve bir suredir surekli hicbir şey yapmadan yatmak istiyorum. Oyle de yapıyorum zaten. Akademik alanda yapmam gereken şeyler var acilen. Okunacak şiir kitaplarım var, yazılacak satırlarım var. Meditasyon ve egzersize başlamam gerek. Yapsam da iyi gelecek bunlar biliyorum. Ama icimde ateşleyici gucu bulamıyorum. Gun boyu pasif bir bicimde yatağıma uzanıyorum, internete giriyorum, akşam yemeğini yiyor uyuyorum. Ve her defasında vicdan azabı cekiyorum bunu yaptığım icin. Ama parmağımı kıpırdatacak enerji, coşku bulamıyorum. Anksiyete bozukluğu problemim de var. Bir yıldır cipralex kullanıyorum. Karman corman oldu farkındayım ama anlatması zor geliyor. Goruşlerinizi, onerilerinizi duymak istedim. Şimdiden teşekkurler.