Arkadaşlar merhaba. Belki hatırlayanlar vardır.
Benim kaynım psikolojik olarak rahatsız yaklaşık 2 haftadır ruh ve sinirde yatıyor.
3 bucuk ay once sevgilisini kacırdı evlendi ve eltim hamile kaldı gelir gelmez.
Sonra kaynımın rahatsızlığı patlak verdi. Ille boşanmak istiyorum diyor.
Gecen eşimle bu konuları konuşurken, "bosanirlarsa cocugu doğursun, eğer kizin ailesi istemezse cocuğu versin annem buyutur" dedi. Bende dedim ki sence o kız cocuğun tırnağını gosterir mi boşanınca. Hadi oldu da verdi, yetmedi mi annenin cektiği cile. Yaşlı kadın bi de bebek mi buyutecek? Eşimde " o zaman versin biz buyuturuz" dedi. Ben bu lafa cok kızdım. O zaman abin gitsin hergun birinden cocuk yapsın getirsin biz buyutelim. Zaten bizden tık yok cocuk yapmak adına abinin cocuklarıyla evcilik oynarız dedim.
Sizce hatalı mıyım bu soylediklerimde. Bende anne olmak isterim ama şuan ben kendime bile guvenemiyorum. Bi cocuğum olursa en iyi imkanları sağlamak isterim. Onu asla hic biseye muhtac etmemeye calışırım. Bu lafları soyleyince kendimi kotu de hissettim. Vicdansız biriymisim gibi. Ama gercekten değilim. Cok kotu şeyler yaşadım. Istediğim sadece huzurlu bir aile. Tamam bu olay gerceklesek değil tabi ki ama bu durum canımı sıktı, canımın sikilmasina da canım sıkıldı anlayın işte