Merhaba arkadaşlar benim yıllardır kendimi bildim bileli ailemle aramda duvarlar var o kısma hic girmeyeceğim cunku cıkamam icinden. Olmadı yani beceremedim onları sevgime samimiyetime inandıramadım. Ya da onlar buna inanmak istemediler. Neyse bu konuyu geciyorum.
Arkadaşlar sanırım ben ahmak ya da akılsızım ya da gercekten vicdanlı bir insanım henuz cozemedim. Benim ailemle pek iletişimim yoktu evlenince de doğal olarak onlarla bağım daha da koptu sadece annemi ararım duzenli olarak oda allah rızası icin yoksa evlatları arasında ayrım yapan bir anneyi aramasam da yokluğumu fark etmez biliyorum. Ben hep verdim hep yardım ettim hep koştum ama olmadı ya menfaatci oldum ya gosterişci oldum ya da işte herşey oldum onların gozunde. Bunlara karşın da cevrede sevilen sayılan biriyim bekarken calıştığım her yerde annem sayemde hep başı dik gezdi ovguler dualar aldı ve o insanlar hala onu gordukce bana dua ediyorlarmış kendi soyluyor. Tabi bu kadar şeye karşılık kardeşlerden takdir yerine dolu dolu kıskanclık arkadan konuşma gorduk. Neyse ben evlendim şukur ki kurtuldum ama kurtulsan da akıl zihin ruh acılar kalıyor yureğinde bir yerde...
Şimdi olay şu kısaca. Corona ile insanlar işsiz kalınca fitremi fakir bir akrabama sonra vicdan ya bizimkiler aklıma geldi kucuk yeğenler filan var dedim onların da ihtiyacı vardır kucuk kardeşimi aradım sordum bana işsiz olduğunu ablalarımın zor durumda olduğunu soyledi. Yemin ederim gecenin 2 si rahat sahur yapamadım uzuldum acaba yiyecek ekmekleri var mı dedim. Sonra eşime danıştım bizim de 50.000 tl borc olunca karar veremedim bir miktar gonderelim dedim. İnan ’ın adam ikiletmeyi gec benim miktar azdır o kadar borcumuzun icinde sen daha fazla gonder sadece 1 kişiye değil 2 kişiye de gonder dedi beklemeden saniyesinde hesaplarına onlar uyurken havale ettim. Ertesi gun Aradım sadece haber ettim cekin diye. Şimdi ben ikisine de helali hoş olsun diyorum o ayrı ama oğrendim ki ikisinin de durumu benden iyiymiş arkadaşlar ve birinin evi arabası nakit parası var cebinde. İcim bir garip oldu annemi aramıştım danışmak icin o bile bana gonder beni hacca gondermiş gibi olursun dedi. Hep kiradalar borc harc var dedi. Şimdi arkadaşlar ben size şunu soylemek istiyorum bana kızım cebinde var mı da gondereceksin diye sormayan benim halimi sorgulamadan yalan Bilgi veren anneme ben ne diyeyim ne yapayım ? Hayatım boyunca ayaklarım ustunde dura dura kimseden birşey istemeye istemeye tepesine cıkılan iyi niyeti annesi tarafından dahi istismar edilen biri oldum cıktım. Yedirtmiyorum kendime sanki o cizdiğim sınırım herşeyim yerle bir olmuş gibi hissediyorum. Aptal ahmak yerine konmuş gibi hissediyorum asla ama asla parasında değilim dediğim gibi helal olsun ben iyi niyetle gonderdim ama annem ah annem evlat ayrımın yanına kar kalmaz da bir gun canını yakar diye sana acıyorum sadece. Sonra da zavallı kendime hala sizin oyuncağınız olan bu iyiliğime karşılık bile arkamdan konuşan size oyuncak ettim kendimi diye en cok da bana acıyorum..