Merhaba hanımlar. Calışan bir kadınım . 1,5 aylık evliyim. Eşimle 2. haftamızdan beri ailesi konusunda tartısıyoruz . Annesi surekli cagırıyor eşim annesinden gelmez oldu surekli orda olmak istiyor hatta orda yatıya kalmak istiyor. Bu arada yakın oturuyoruz kalmamiza gerek yok dedim diye 3 gun tavir yapti.

Ben gitmek istemeyince tartısmaya basladık ailemin yanına gitmek icin senden izin mi almam gerekiyor diye sert cıktı . Onlar senin de annen baban vs diyor . Hastayım rapor aldım 2 haftadir ilaclar fayda etmiyor. Pazartesi bir daha hastaneye gidecegim dedim bugun, senin hastalıgın benim umrumda degil nereye gidersen git dedi . Sabah da kahvalti hazirlamıstım ben sana bir saat once hazırla dedim yemiyorum dedi .
Huzursuzmuş eve hapsolmus benim yuzumden huzur vermiyormusum vs.

Ottan copten surekli kavga cikariyor su getiriyorum bardagi niye almadin diyor sehpa onunde oraya birak dedim sen hep boyle yapiyorsun gecen babama da su verdin bardagi beklemedin diye soylendi . Ekmek almaya gidiyorum diye cıkiyordu evde ekmek var dedim tabi ya sana sormam lazimdi ben niye dusunuyorum ki her seyi sen bilirsin zaten sana danismadan ekmek dusunmek almak benim ne haddime diye soylendi. Senin derdin ne dedim derdimi biliyorsun dedi ( derdi ailesyle vıcık vicık olmamam ).

Yaptigim hicbir yemegi begenmiyor surekli kusur buluyor yemiyor evden işim var deyip cikiyor annesinin oraya gidip yemek yiyor. Ben istemiyorum diye beni artik zorlamiyor gidelim demiyor ama tek basina gidiyor . Gecen sabah gitti aksama dogru aradim gelecekmisin diye ben yemegimi yerim cayimi icerim sohbetimi yapar gec gelirim bekleme dedi bunu defalarca yasadik her izin gununde . Bana karşı cok ofkeli ve tepkili . Her şeyi denedim kahvalti hazirlamadim yemek yapmadim disarda yedi annesinde yedi beni ac birakıyor diye orda burda soylendi. Annesinde yemek yedigimizde herkesin icinde bak ogren ben boyle seviyorum sen boyle yapamiyorsun diye insanlarin icinde rencide etmeye başladı.

Ayni evin icinde birbirimize duvar orduk evli oldugunun farkinda degil alişamadi sahiplenemedi . Gittikce uzaklaşiyoruz birbirimizden . Surekli bir laf sokma savunma halinde her seyi sen biliyorsun benim fikrime saygin yok farkinda olmadan beni asagiliyorsun saygisizsin . Amcamlar geldi sen telefonla oynadin (2 dakka bir seye bakip birakmistim ) , babamin bardagi bitti kalkip cay doldurmadin , uykusuzum diye bahane ettin uyukladin (cok uykusuz ve yorgundum annesigilde oturdugum yerde uyuklamisim kasitli degildi ) kasten yaptin beni rezil ettin dedi.

Uzerimde otorite kurmaya her dedigini yaptirmaya calısıyor . Hicbir seyi unutmuyor uzerini kapatmiyor cozduk sorunumuzu tamam diyorum icimden alakasiz bir zamanda eski tartismalari acip tekrar kavga ediyor . Nisanliykenki tartismalarimiza kadar goturuyor kavgayi. Birlikte hicbir seyi paylasamiyoruz ne duygusal ne de cinsel hicbir yakinligimiz kalmadi. 1,5 aydir ilk haftamiz disinda her gunumuz tartismayla geciyor. Bosanmak dısinda butun onerilerinize acıgım nasil aşabilirim bu sorunlari.

Not: Nişanliyken hic mi farketmedin diyenlere ithafen anneci oldugunu biliyordum bu kadarini beklemiyordum. Ayrica nisanliyken boyle sert kaba degildi kucuk bir tartismada bile işini gucunu birakir yanimda olur kendini affettirirdi cok degisti taniyamiyorum.

NOT : Son durum 69. sayfada
Guncelleme : Zaman sonucu degiştirmedi boşaniyoruz.