Merhabalar ben az once kaydoldum. Kendimi cok yalnız hissettiğim icin buraya gelip bir şeyler yazmak istedim. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti ve ilk ilişkimdi. Onun icin hayatımdaki herkesi ve her şeyi sildim hatta hayallerimden bile vazgectim mesleki hayallerimden. Şimdi ortada bırakılmış hissediyorum. Kimsem yok icimi dokebileceğim konuşabileceğim kimsem yok.
Sabaha kadar ağlamak istiyorum konuşmak istediğim anlatmak istediğim o kadar şey var ki deliriceğim evde.
Bir daha kimsem olmayacakmış gibi hissediyorum. Bir daha kimse beni sevemezmiş gibi. Ben kucukluğumden beri hep dışlanan biri oldum kilolu olduğum icin dalga gecilen tombik kız oldum. Bu kişiyle tanışana kadar kimsenin beni seveceğini de duşunmuyordum. O kadar kabullenmiştim ki kimse beni sevemez, zaten evlenemeyeceğim, asla cocugum olamayacak. Bu duşunceleri kabullendiğim anda cıktı karşıma bu kişi. İlk defa sevmenin sevilmenin ne demek olduğunu anladım. Şimdi o gitti ben yine eskisi gibi kendimi cok kotu hissediyorum. Beni seven tek kişiyi kaybettim. Belki de bir daha kimse sevmeyecek.