Evlenince yuksek lisansa başlamıştım ve hemen ardından hamile kaldım. Bebeğim doğdu işten ayrılmadım ve yuksek lisansım vardı bu surecte annem bizle yaşamaya başlamıştı biz annemlere gidiyorduk yatılı gibi surekli bir donem boyleydik ve daha sonra dubleks bir ev aldık, ortak aldık evi ve birlikte yaşamaya başladık. Bu arada ortak ev mevzunu icime sinmesede mecbur kaldığım icin kabul etmiştim.
Evlenmeyen abimde geldi daha sonra ve evde surekli sorun problem hic eksik olmadı. Surekli bankaya borc yapan bir abim var ailemin baş belası gibi bir şey, eşim onun geleceğini bilsem bu ortak ev işine girmezdim diyor. Surekli yatıyor evde gitmiyor belim ağrıyor fıtık var diyor annemlerden geciniyor. Babam emekli oldu o da halamın eşine kredi cekmiş alamamış parayı onları oduyor zor geciniyorlar. Bu evi ortak aldık her ay kredisini zor oduyorlar. Eşim biz alalım 3 kuruş eksik verin ben satın alayım diyor annem hic yanaşmıyor. Ben iyice bunalmaya başladım. Eşim benden soğumaya başladı hissediyorum Keşke calışmasaydım, yuksek lisans da yapmasaydım da bunları yaşamasaydım demeye başladım. Hala aklımız almıyor eşiminde benimde nasıl boyle aynı ev icine girdik. Anneme soyluyoruz satmıyor evi bize ve bizde ayrı eve kiraya cıkmaya karar verdik, onlarda cıkacak kiraya ve bu evi kiraya vereceğiz. Tam da corona salgını cıktı ve aynı evdeyiz, ayıramadık evleri... Ozellikle bu son gunlerde cok sorun yaşadım aynı evde.... Buraya yazamayacak kadar cok sorun yaşadım. Ozellikle annemle Birilkte olmuyor boyle deyince yaptığı iyilikleri yuzume vuruyor. Ben işteyken cocuğuma bakıyor, yemekleri yapıyor ya ondan hemen bir şey deyince bunları soyluyor.
Bazı huylarından hoşlanmıyorum mesela; insanların arkasından konuşur, bir arkadaşım gezmeye oturmaya gelse yuzunu asar misafir sevmez, mutfakta yaptığım şeylere mudehale eder mesela kek yapsam surekli başıma kakar. Artık tahammulum kalmadı en sonunda bu sabah mutfakta oğluma pankek yaparken bana soylenince kavga cıktı ve şu an benimle konuşmuyor. Ev ev ustune olmaz derlerdi hakketten onu diyen kişi ne doğru soylemiş. İnsan kendi ailesinden soğuyor keşke hic beraber yaşamasaydık da uzaktan saygım sevgim devam etseydi. Surekli ailemin sorunları kavgaları bitmiyor, apartmandan surekli şikayet geliyor yapma dediğim her şeyi yapıyor. Copu sulu sulu cıkarıp delik poşetle atıyor kovada biriktir cıkarken atarız diyorum hep aynı şeyi yapıyor. Bir şey cırpma diyorum karanlıkta kimse gormez deyip cırpıyor. Gecenin korunde bağıra bağıra kavga ediyor babamla. Abim deseniz evde sigara iciyor odasında, kac kere soyluyoruz tamam deyip aynı şeyi yapıyor. Eşim surekli bana suratını asıp duruyor. Tek istediğim şu hastalık gecse de ayrılsak... Kusura bakmayın canımın sıkıntısından imla kurallarına uyamamış olabilirim...