Bebekler, 4. aydan sonra anneleri yanında olmayınca kendilerini guvende hissedebilmek ve rahatlayabilmek icin bazı eşyalara gerek duyarlar. Bu bir mendil, battaniye kenarı, emzik, kucuk yastık, oyuncak veya kendi parmağı olabilir. Bebekler huzursuz olduklarında geciş nesneleri yoksa kendi bedenlerine donerler ve kendilerini sakinleştirirler ve bunun icin parmaklarını emerler. Boyle durumlarda bebeği yavaşca kucağa alıp sakinleştirmek, alcak ses tonuyla konuşmak, başını ve vucudunu okşamak, ihtiyaclarını karşılamak yararlı olacaktır.
Hangi durumlarda parmak emerler?
Bebeklerin coğu başparmaklarını veya diğer parmaklarını emerler.
Diş cıkarırken parmaklarını veya ellerini emerler.
Bebekler acıktıkları zaman parmaklarını veya ellerini emerler
Bebekler bazen ayak parmaklarını emebilirler.
Bebek/cocuk uykuya dalarken rahatlamak ve gevşemek icin parmak emebilir.
Parmak emme bebeklik doneminden sonra beslenmeye bağlı değildir.
Cocuk sutten kesildikten sonra parmak emme devam ediyorsa, anne-cocuk arasındaki duygusal sorunlara, guven eksikliğine işaret eder.
Cocuğun emme arzusu anne tarafından yerine getirilmediğinde zamanla alışkanlığa donuşebilir.
Ara sıra olan parmak emme surekli hale gelmişse ve cocuk 4 yaşına geldiği halde azalmamış aksine artmışsa bu alışkanlığın psikolojik sorun ve gerginliğin sonucu olduğu soylenebilir.
Parmak emme bazı durumlarda birden bire ortaya cıkmışsa ilgi ve sevgi yoksunluğunun gostergesi olarak yorumlanabilir.
Bazı cocuklar zorluklar karşısında kendi bedenlerine donerler ve utanıp sıkılma belirtisi olarak parmak emerler.
Yeni dunyaya gelen kardeş veya okula başlama, taşınma gibi stres yaratan durumlar cocukta bu tur bir alışkanlığın başlamasına neden olabilir.
Parmak emme davranışı engellenmeli mi?
Bebekler ve kucuk cocuklarda emme davranışı sıklıkla gozlenir ve zaman zaman azalır veya artar. Onemli olan boyle durumlarda bebeğin ihtiyaclarının karşılanması konusudur. Parmak emme genellikle 3-4 yaş civarında azalarak biter. Bu yaştan sonra bitmeyen parmak emme davranışı konusunda dikkatli olunmalıdır.
Parmak emme bebeklik ve ilk cocukluk doneminde normaldir.
3-4 yaşına doğru azalması beklenir.
Bu yaştan sonra devam eden parmak emme, emme alışkanlığını pekiştirebilir, diş yapısını bozabilir.
Bu durumu telaşa kapılmadan sabır ve anlayışla karşılamak, cocukla inatlaşmaya girmemek, konuyla surekli ilgilenmemek ve dikkat cekmekten kacınmak gerekir.
Cocuğa surekli eleştirel yaklaşılmaması ve diğer cocuklarla karşılaştırılmaması gerekir.
Parmak emme bir duruma, strese bağlı oluşmuşsa (yeni kardeş, taşınma, okula başlama, hastalık vb.) durumun iyileştirilmesine ve cocuğun kaygısının azaltılmasına yardımcı olunmalıdır.
Cezalandırmaktan mutlaka (ele vurmak, bağlamak, acı surmek vb.) kacınmalıdır.
Cocuğu gelişimine katkıda bulunacak davranışsal uğraşlara yonlendirmek, ozellikle ellerini kullanacağı resim, boyama ve ceşitli oyunlar, yaşıtlarıyla birlikte olacağı ortamlar yararlı olacaktır.