Beni utandıran ve kendimi ayıplamama sebep olan bir konu var. Bundan yaklasik 9 yıl once bir erkek arkadaşım vardı. 2 yıla yakin sevgiliydik. Bana şiddet uyguladi,defalarca aldatti vs.. Ayrilinca bir daha gormedim iletisime gecmedik. Bu kisi o zamanlar icin ideal hem zengin hem yakışıklı serseri bir yandan da koruyup kollayan sahip cıkan baba figuru gibiydi. Neyse hic aklımdan cikmadi senelerce ara ara aklıma geldi su son birkac aydır ise surekli aklıma bu kisi geliyor ruyalarimda acaba napıyordur kiminledir keske bôyle olmasaydi keske beni sevseydi ve icimde dayanilmaz bir şekilde onunla goruşme ve hesap sorma isteği var bana neden boyle yaptın diye. Ve ozluyorum neden bilmiyorum. Su ana kadar bircok sevgilim oldu beni seven değer veren sevmeyen kullanan vs... Erkek arkadas konusunda da hicbir zaman sıkıntı yaşamadım şu anda erkek arkadaşım var bir sorunum yok kendisiyle mutluyum yalnızlıktan da değil.
Karsisina hic tanımadığı biri gibi cıkıp tanışmak isteğim falan var. Kendimce intikam mi almak istiyorum yoksa icimde ona karsi bir şeyler mi var bilemiyorum. Sanki ona karşı kendimi kanıtlasam kendime aşık etsem daha iyi olacak zafer kazanmış gibi olucam.Bu normal mi sizce ?