Merhaba kızlar, benim de derdim bu. Evet, anne olamamak.
Bir gun cok iyi hissedip evet, olacak derken Anneler Gunu gelince dağılmak...
Sabah eşim gelecekte “Gelecekte sen de anne olacaksın, gunun kutlu olsun.” dedi. Dayanamadım ağladım. Oysaki ağlamıyordum artık, etkilenmiyorum sanıyordum.
Ama etkileniyormuşum, icime saklanmış yaram da acılmayı beklermiş.

Belki kimileriniz “Kadın olmak anne olmaktan mı ibaret?” diyecek. Evet değil ben de biliyorum ama anne olmak istemek o ozlemi bitirmekten ibaret.

Yazsam sayfalarca yazarım ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Anneliği bekleyen; ozlemle dua eden kardeşlerim yalnız değilsiniz, değilim. Hepimizin ve hakkıyla anneliğini yapan tum kadınların gunu kutlu olsun.
Seneye bebeğimle kutlamak dileğiyle...

Ekleme: Canım arkadaşlarım ne kadar iyisiniz, ne kadar guzel dualarınız, kalpleriniz var
Yazarken az da olsa endişeliydim kesin biri cıkar, ters bir şey yazar diye.
Ama haksızlık etmişim...
Kalbime dokundunuz.
Hepinizin duasını, benim gibi olan hepimiz icin kabul ediyorum.
Sağ olun, var olun...