Belki de sacma gelecek ama icimi dokmek istedim... Yapamam dediğim şeyi yaptım ve onunla internetten tanıştık. 2 aydır da flort ediyoruz. Yani sanırım oyle O farklı bir şehirde. Allahtan cok bir mesafe yok sadece 2 saat Bunlar sorun değil aslında, sorun tamamen cok iyi olması. Gercekten davranışları, karakteri cok ama cok iyi. Ya da bana oyle gosteriyor. Sonsuz şekilde guvenmek ve sevmek istiyorum. Bir insan bu kadar ince, kibar ve naif olamaz... Surekli kitap okur, kendini geliştirir. Ufkumu actı adeta... Hic aklı bir yerlerinde olan erkek değil. Komik, esprili yer yer beni kıskandırmaya calışır, bazen o gibi durumlarda atışıyoruz. İlk ayımız da iş yerime bir suru hediyeler bile gonderdi. Yani 2 ayda nasıl bu kadar oldu, neler hissetti... bilemiyorum. Ve biz daha bir kere bile goruşmedik. Onu kaybetmekten korktuğumu belli etmemeliyim, edersem gider. Hep oyle oldu sonucta. Ama bir yandan da cok korkuyorum, umarım bitmez bu hikaye...